Bevallen!!

Hoi Meiden!

Ik kom even een poging doen mijn hele verhaal te typen :) Ben vanochtend eindelijk ontslagen uit het ziekenhuis.

Mocht je gevoelig zijn en nog moeten bevallen, nog niet lezen!!

En alvast srry voor mn spelfouten haha, ben nog best zwakjes..

Het begon vrijdagochtend rond 10uur, ik stapte mn bed uit en voelde iets langs mn benen lopen.. Ja hoor vliezen gebroken.. Ik ving wat op in een bekertje en ben gaan douchen.De VK kwam en het zag er goed uit. Ik kreeg vrijwel meteen weeën wanneer deze om de 3 a 4 min kwam een uur lang moest ik weer bellen. Anders kwam ze zelf rond 17uur weer. Om 15uur had ik die regelmaat al en dus weer gebeld. En ja hoor al 3 cm. Ze ging weer weg en moest bellen als het ondragelijk werd. Rond 17uur was ik zo verzwakt.. Ik sliep gewoon tussen de weeën door en wat er tegen me gezegd werd hoorde ik wel maar had geen puf te reageren. Ik kon mijn ogen niet meer open houden.. Ik had inmiddels al 9cm. Het ging dus echt heel snel allemaal!

Rond 19uur mocht ik echt gaan persen. Dat voelde wel lkkr maar iets in me zei dat ik dit echt niet zou kunnen. Het voelde niet goed, alsof ik een grote kei door een naalden oog moest drukken. Na ruim 45 min persen ging het niet meer en besloot mn VK dat we naar het ziekenhuis gingen.. De pauzes tussen de weeën duurde ook te lang. Wat een hel zeg met persweeën in de auto. Het was 20min rijden.

Daar aagekomen met een rolstoel naar de afdeling. In de rolstoel kreeg ik ook een perswee. Schaamde me dood, iedereen kon t zien. Ik werd aan allemaal monitoren gelegd en kreeg een infuus met weeën opwekkers. Na een half uur nog geen verbetering. Of een keizersnee of de vaccumpomp. De gynacoloog was onderweg.Het werd een pomp. Ik werd van onder verdoofd omdat ik ook een knip zou krijgen. De pomp ging erop. Daar kwam mn perswee. Ik zag hoe de gyn alle kracht zetten en trok. Was nog niet genoeg.. Volgende persee krege ik een knip en hij trok weer met al zn kracht.. Ik heb het uitgeschreeuwd wat voelde dat KUT. Daar was Danley zn hoofdje, hij huilde zelfs al! Toch moest ik nog een keerflink persen en de gyn flink trekken om hm eruit te krijgen. Want het was een flinkerd! Hij werd op mn buik gelegd en het was zo'n opluchting. Ik had het gehad!! (Zit nu gewoon weer te huilen haha) Pappa mocht de navel streng knippen. Toen Danley gewogen werd hebben ze me gehecht. Ik heb geloof ik iets van 25 hechtingen. En wat bleek.. Danley woog 4020grm! Dat wisten we niet. Ze hdden hm, zelfs tijdens de bevalling nog op 3500grm geschat. Daarom had ik zoveel moeite met persen.

De dag is als een waas voor me voorbij gegaan. Ondanks dat het best heftig was, was het het allemaal waard. Alles waar ik zo bang voor was; poepen tijdens bevalling, in knippen enz. Dat stelt echt niks voor en maakt je ook niks uit. Had overigens niet gepoept hoor!

Ik heb 2 nachten in het ziekenhuis gelegen en ben blij dat ik thuis ben. Ben bont en blauw van onder maar met de dag gaat alles beter. Kan nog niet goed lopen en zitten.

Danley is een superkind! Kan me niks beters wensen. Hij huilt bijna niet en doet goed zn best met de borstvoeding. Mijn vriend heeft me door de dag heen gesleurd en merk ook echt dat we nu nog dichter bij elkaar staan. Ik kijk erop terug als, heftig, toch wel pijnlijk, mooi, emotioneel en heel bijzonder. Kan nu nog niet zeggen dat ik het zo weer doe, maar het was de moeite waard.

Meiden die nog moeten.. Wees niet bang! Als het eenmaal gebeurd is alles zo anders.. Zolang je ontspannen blijft en niet stressed komt echt alles goed!!

Ik merk echt dat mn leven in 1 klap veranderd. De dagen voor de bevalling lijken alweer eeuwen geleden. Ik ben blij en gelukkig :) Heb nog een lange weg te gaan, maar komt helemaal goed!!