Toekomstig alleenstaande moeder van 2

Het is haast of ik mn eigen verhaal lees. Ik was 20 toen de oudste werd geboren en de relatie was al niet geweldig.. in een "goede periode" toch zwanger geraakt van nr 2. Ik heb dus 2 kids uit een vorige relatie en ik zou mijn kids voor geen goud willen missen maar als ik nu terug kon naar het moment 10 jaar geleden dan had ik andere keuzes gemaakt. Ik ging weg toen de 2e 4 maand was na een vreselijke zwangerschap en kraamweek. Ik stond overal alleen voor. Hij heeft een groot deel van mijn kinderen hun leven dwars gelegen, moeilijk gedaan en totaal geen verantwoordelijkheid genomen of er voor ze geweest.. en hoe stabiel de situatie bij ons thuis ook is (ze zien mijn man ook als hun vader) het gedrag van mijn ex laat wel sporen na en het brengt wel degelijk schade met zich mee..

Zie ook dat je vorige kindje nog maar 17 maanden is gaat heftig worden met twee kleintjes en dan nog de stress van je ex pff moeilijke situatie ben je in beland jij moet zelf zien of het ook tegenover jou en je ander kindje doenbaar gaat zijn jou kinderen moeten niet gaan lijden onder jullie situatie als ouders 😉

ik snap dan niet dat je je eerste kind al niet beschermde en afstand nam? wrm dan 3 weke geleden dan nog onveilig vrijen?

Er zijn verschillende begrippen die op hem van toepassing kunnen zijn: biologische vader, erkenning en gezag. Voogdij is voor mensen die niet de ouders zijn.

Dat hij de biologische vader is, geeft hem niet vanzelf gezag (tenminste, als jullie nu niet verbonden zijn via huwelijk of geregistreerd partnerschap). Hij moet ook met de nieuwe regeling erkennen, en daar moet jij toemstemming voor geven. Hij kan in theorie dat via de rechtbank regelen, maar dan moet de rechter daar wel in meegaan. Een rechter zal altijd in het belang van de kinderen beslissen. Als de vader verslaafd is, bij jou inbreekt, etc. dan is de kans niet groot dat een rechter hem gezag geeft. Daarnaast kan een rechter ook iets zeggen over een omgangsregeling. Zelfs als de vader geen erkenning of gezag heeft, kan hij recht op omgang hebben. Maar als de kinderen bij hem niet veilig zijn, zal een rechter ze er niet heen sturen.

Wat jij kunt doen is zorgen voor een stabiele situatie voor jou en je kinderen. Heb je een woning, een inkomen, vangnet, etc. Zorg ook voor bewijzen van zijn gedrag, leg dingen vast en zorg voor getuigen. Zo zorg je dat jij sterk staat. Zoek uit welke hulp je kunt krijgen. Als je niet weet waar te beginnen, ga langs bij je huisarts.

Deze baby maakt eigenlijk geen verschil in de situatie tussen jou en je ex. Je bent al aan hem verbonden door een kind, jullie hebben deze struggle al. Automatisch gezag of niet maakt dan niet eens echt uit, want ook over de oudste kan hij altijd gezag aanvragen. En je zegt dat hij om de oudste niets geeft, waarom zou het nu bij een tweede ineens anders gaan. Laat deze zwangerschap vooral een wake up call zijn: nu echt stoppen met die man en goede anticonceptie regelen. Laat je niet meetrekken in gedoe rondom je ex, houd je communicatie zakelijk en beleefd. Richt je vooral op jezelf, become the best you. Als deze man nu wel of niet een rol in het leven van je kinderen krijgt, ze hebben jou nodig.

Wat je ook doen kan is als je geregistreerd partnerschap ofniets hebt dit laten ontbinden.

Echter moet je je kind niet weg laten halen omdat je bang bent voor hem. Kan je dat je zelf wel vergeven dat is eerder de vraag.

Daarnaast gezag automatisch geld alleen voor getrouwd zijn. Jij zal altijd nog toestemming moeten geven voor gezag als je dit niet bent

Daarnaast zelf ook hulp inschakelen, je kan hem ook bij je andere kant eventueel uit de ouderlijke macht laten zetten met alles wat je hierboven over hem beschrijft dit moet wel via een advocaat en je moet bewijzen hebben.

Er zijn heel veel instanties voor dit waar je terecht kan.

Ga hulp zoeken voor jezelf en je angst voor hem. Dan kun je betere keuzes maken.

Ten eerste: hij zal gezag hebben, geen voogdij.

Je zit al aan hem vast door je oudste, dat zal met de 2e dan net zo zijn. Qua dat zal er niks anders zijn lijkt mij.

Ik denk dat je door de hormonen je ook niet helemaal fijn voelt. En misschien is nu alles een beetje teveel voor je. Maar zou daarom geen zwangerschap afbreken. Maar dat is wat ik zou doen.

Ik vind het super vervelend voor je, maar zou me goed verdiepen in wat je mogelijkheden zijn. Ik begrijp heel goed dat je veel dingen niet wil, maar zoek uit wat je rechten zijn en wat je moet nakomen.

Ik vind dit soort dingen altijd lastig. Je geeft aan dat hij al een hele lange tijd slecht is voor jou. 3 weken geleden vonden jullie elkaar wel nog leuk, anders heb je geen geen (onveilige) seks lijkt mij. Ik vind abortus dan ook snoeihard in zulke situaties. Ik denk dat je prima alleen kan zorgen voor 2 kinderen en dat hij af en toe erook is. Helemaal ontzeggen kan je het natuurlijk niet...

Ik vraag mij altijd af hoe iemand dan zwanger raakt als iemand zo een slecht persoon is. Je kan de keus enkel zelf maken maar je zit al aan hem vast doordat jullie al een kind hebben, dus daar verandert een tweede niks aan.

Ik zou jezelf vooral afvragen of jij jezelf stabiel genoeg vindt om 2 kids alleenstaand op te voeden (2 is echt heel anders dan 1 kan ik als ex alleenstaande mama zeggen) en ook nog eens een eventuele strijd met hem aan te gaan. Is jouw eigen zelfbeeld voldoende en kom je niet weer in een dergelijke situatie verzeild? Als het antwoord daarop ja is zou ik het antwoord wel weten. Is het antwoord nee of twijfel zou ik snel de VK bellen om te kijken met wie je dit kan bespreken ..

Lastige situatie meis maar je bent nog maar kort zwanger van hem. Hoe was jullie relatie dan vijf /zes weken geleden? Je bent toch bij hem in bed beland.

Voogdij kan hij nooit krijgen en ook niet opeisen. Hij is immers de biologische vader. Ik denk dat jij.dit verwart met erkenning en gezag. Heeft hij destijds zijn dochter wel erkend en heeft hij gezag?

Praat erover met iemand die je vertrouwt.

Goh wat lastig…

Kun je je gevoelens bespreken met verloskundige/gynaecoloog? Of de POP poli?

Denk je dat hij überhaupt gezag over het kindje zou willen? Denk je dat hij er iets mee te maken zou willen hebben? Denk je dat hij de moeite zal doen?

Kijk, als hij dat wel wil, en de dingen die jij schrijft zoals een verslaving etc zijn waar, dan krijgt hij echt niet zomaar jullie kind. Dat zal stapsgewijs gaan, en een rechter zal bepalen hoe.

Maar hoe dan ook, hij heeft er wel recht op hoe moeilijk dat ook is voor jou en je zult dan je eigen angst en haat los moeten zien van de situatie.

Je kind afpakken zal echt niet zomaar gebeuren!

En wil je echt je kindje weg laten halen, puur uit angst? Of wil je het kindje zelf ook niet, en denk je dat je het niks te bieden hebt, kwa een veilig thuis, liefde, en een fijne jeugd? Ja dan zou ik een abortus overwegen… elk kind verdient het om in een veilige omgeving op te groeien vind ik.

Jeetje wat heftig meid😔ik snap je situatie heel goed en alles wat je zegt is nog helemaal waar ook.

Je bent wel goed voorbereid.

Ik durf verder geen advies te geven want wil niet oordelen.

Op wat voor manier zou hij je kinderen kunnen afpakken?

Narcisten zijn de vreselijkste mensen.