Ik voel me verslagen

Uitgebreid verhaal naar aanleiding van de echo gisteren.

Gisteren ochtend rond een uur of half 10,
Ging de deurbel.
De informatrice van Moeders van Moeders,
Met mijn inschrijfformulier, de welbekende omslagdoek
En de zwangerschapstest.
Vanwege COVID-19 moet ik de test zelf even uitvoeren,
Maar daar hoeft de mevrouw niet bij te zijn, zegt ze.
De mevrouw vertrekt en ik ga meteen naar het toilet,
Ik wist zeker dat hij positief zal zijn, want ik was kotsmisselijk.
Nieuwsgierig komt mijn kleuter kijken,
'Mamma, waarom moet jij in een potje plassen?'
Omdat ik toch al 8 weken zwanger ben,
Besluit ik het haar te vertellen.
Dat ik een test ga doen en als er twee streepjes komen,
Dan heb ik een baby in mijn buik.
Mijn kleuter is door het dolle heen als er vrijwel direct twee streepjes verschijnen.
En ik ben natuurlijk ook dolgelukkig.
Het wordt middag en samen met mijn man brengen we onze kindjes naar mijn zus,
Want vanwege Corona mogen er geen kindjes mee naar de verloskundigenpraktijk.
Vanaf mijn zus haar huis is het zo'n vijf minuutjes lopen naar de praktijk,
En ik merk dat ik me eigenlijk helemaal niet zo gespannen voel.
Ik heb er gewoon zin in om het kindje te zien waar we ons al die weken druk om hebben gemaakt.
Als we de praktijk binnen gaan zijn we gelukkig heel snel aan de beurt.
Ik mag direct gaan liggen en krijg de gel op mijn buik.
Ik ben volgens mijn berekening 8 weken + 2 dagen op dat moment.
Ze zoekt. Maar ze ziet niks. En ik ook niet.
Ze vraagt of ze inwendig mag kijken.
Omdat mijn baarmoeder altijd gekanteld ligt,
Maak ik me op dat moment nog geen zorgen.
Ze start de inwendige echo,
En ze moet weer zoeken.
Dan hoor ik haar zeggen,
'Kijk daar is 'ie'
En de vruchtzak komt in beeld. En verder eigenlijk niks.
Ze zegt,
'Even kijken of er ook al iets van leven in zit'
Ze moet heel erg zoeken. En ik zie het ook niet.
Het beeld is alleen maar zwart. Een zwarte zak.
Dan, na lang zoeken, ziet ze wel een ring.
'Het dooierzakje' zegt ze.
Maar geen kindje. Geen baby.
Niet wat je verwacht te zien met een zwangerschap van 8 weken.
Ze stopt de echo. En ik weet niet wat ik moet zeggen.
Ik voel dat ik wil huilen,
Maar het komt niet.
Ik neem plaats op de stoel tegenover het bureau,
Over een week / anderhalve week moet ik terugkomen voor een echo.
Maar ik moet er rekening mee houden dat het niet goed is.
Ik wil gewoon weg. Weg uit de praktijk.
Het lijkt wel alsof ik in een slechte film ben beland.

4840 x gelezen, 8

reacties (22)


  • Inlovewithmybb

    Je kan oo o gewoon verkeerd berekent hebben. Dit had ik zelf ook en de keer later was het iets gegroeid. klopt niet altijd namelijk.

  • Lief1988

    Ook hetzelfde gehad en het was zelfs als niet levent beschouwen.

    Hele kerst toen als een zoutzak op de bank gezeten met veel tranen.

    Toen de 27 december nog naar de gynaecoloog om het te bevestigen maar ik had totaal geen bloed verlies of wat dan ook. Ze maakte de echo voor de zekerheid omdat ik dat vroeg had er al geen goed gevoel bij.

    Ik keek naar mijn man en kneep hem in zijn hand weet ik nog wel.

    En de gynaecoloog zei ik weet niet wat ze daar hebben gezien bij de verloskundige praktijk maar ik zie een echt boontje met kloppend hartje dik in beeld dus gefeliciteerd.

    Ik keek en begon spontaan te huilen heel blij dat het goed zat maar ook heel erg boos op de verloskundige praktijk.

    Nu is mijn zoontje alweer een half jaar.

    Laat het goed nakijken asjeblieft ook hun maken dikke fouten bij mij heeft ze gewoon iets in beeld gezet wat op dat moment niet eens de baby was echt een mega grote fout en ook de echo was heel donker en rommelig lag waarschijnlijk aan het echo apparaat.

    Ik zou als ik jou was een check bij de gynaecoloog doen om het goed na te laten kijken. Hoop dat alles goed komt voor jou 🍀🙌💖

  • kimberley-mama-van-5

    het hoeft echt niet te betekenen dat het verkeerd zit .

    ik wil je niet blij maken met niks natuurlijk maar ik heb hetzelfde mee gemaakt met me nu 8 jarige .

    ik heb 4 echos gehad en pas bij de 4 e hartje en een baby te zien . berekening bij hartje 10 weken en 2 dagen .

    ik heb echt in paniek gezeten .

    kan me goed herrineren half dec echo 23 dec echo 4 januari echo ( de dag dat ik moest afrijden voor me examen autorijbewijs ) bakte er niks van want helemaal aangeslagen door de echo op dat moment 8 weken zwanger . wel geslaagd gelukkig en 10 januari moest ik terug anders zou het weg gehaald worden .

    toen de vrouw de echo deed en ze het hartje lieten horen ik helemaal in tranen en alle stress kwam er uit die vrouw zegt nog wouw wat is er aan de hand dus verhaal uit gelegd ze loopt na computer en ze schrok .

    dus ze heeft nog keer de echo gedaan en alles opgemeten en wat ze eerder zei klopte ruim 10 weken .

    houd nog beetje moed . miss een latere nesteling geweest . veel sterkte

  • Ilona22

    Na 1 jaar proberen was ik eindelijk zwanger, 5 weken op mijn eerste echo gewacht en toen kon ze hem ook niet vinden. Inwendig gekeken en zelfs toen niet en ik barste in tranen uit. Ik was zo enthousiast dat het ons toch gelukt was en dan die teleurstelling.. na mijn gevoel 10 minuten zoeken zag ze ineens wat helemaal onderin en achteraan zitten. Mijn baarmoeder lag dus ook gekanteld in een extreme vorm zei ze want dat had ze nog nooit mee gemaakt maar goed hij was er en het hartje klopte. Inmiddels 37 weken zwanger nu maar ik kan me dus zo goed inbeelden en bedenken hoe jij jezelf nu moet voelen😢😢 Heel veel sterkte en ik hoop vooralsnog het beste voor jullie!

  • Saatje22!

    Zo herkenbaar dit...

    Heel veel sterkte ❤

  • Maria87

    Oh wat heftig voor je! 🙏🏼

  • Maria87

    Oh wat heftig voor je! 🙏🏼

  • Maria87

    Oh wat heftig voor je! 🙏🏼

  • Palmpje12

    Pff verschrikkelijk, het houdt niet op voor je. Laten we hopen op het beste bij de volgende echo 🙏🏻 🍀

  • Aapjeguppie

    Hè wat een ontzettend naar bericht. Veel sterkte beide.

  • BoyBoyBoy

    Sterkte.. wat ontzettend naar voor jullie. Hopelijk brengt dit niet weer opnieuw onrust in jullie relatie.

  • Charhm

    Wat vreselijk voor je!

  • Joelle05

    Vreselijk, sterkte!

  • ils2327

    Jeetje, wat een rollercoaster!

    En hoe reageerde je man op dit bezoek aan de verloskundige? Deed het hem verdriet of was er opluchting van zijn kant? Ik wil je sterkte wensen! 🍀

  • Marley91

    Mijn man geeft aan zich teleurgesteld te voelen. Maar zegt ook eerlijk een tikkeltje opgelucht te zijn. Maar dat de teleurstelling overheerst.

  • ils2327

    Dat de teleurstelling de boventoon voert bij jouw man, zet hem misschien tóch nog aan het denken... hoe dan ook, sterkte om dit alles een plekje te geven.

  • Charhm

    Wat vreselijk voor je!

  • Charhm

    Wat vreselijk voor je!

  • Trio

    Ach, wat verdrietig. Ik weet wat je voelt! Heel veel sterkte!

  • Charhm

    Wat vreselijk voor je!

  • Myrtheflower