Vrijdag de 6e was ik nog zo gelukkig!
Eerder die week had ik nog wat bloedverlies gehad, mocht daardoor die vrijdag komen voor een echo.
Wat was ik blij! Ik mocht voor het eerst een kloppend hartje zien!
De week ervoor was er alleen nog een vruchtzak te zien, en nu gewoon een beginnend kloppend hartje.
De hele week had ik al wel wat bruinverlies, maar dat kon volgens de vk geen kwaad.
Kon nog oud bloed zijn en zolang het niet helder rood werd was er geen probleem.
Ik werk in de zorg en dit weekend had ik dienst.
Tot mijn schrik had ik gisteravond ineens wel rood bloedverlies. Shit!
Ik maakte me dus al meteen weer zorgen. En toen het niet bij 1x bloedverlies bleef wist ik eigenlijk wel genoeg.
Mijn man werkt ook in de zorg en heeft nogal wat connecties in het ziekenhuis.
Hij is langs gekomen en heeft de gyn gebeld die op dat moment dienst had.
Ik mocht kangskomen voor een echo.
En waar ik bang voor was bleek ook echt zo te zijn.
Het vruchtje was gegroeid ten opzichte van de vorige echo.
Maar ze kon helaas geen kloppend hartje vinden.
Tot nu toe heb ik nog niks anders gedaan dan janken en bedenken van ok, kennelijk was deze dus ook niet goed.
Maar ik was er nog zo van overtuigd dat het dit keer goed zat.
HCG liep mooi op in het begin. Had een mooi kloppend hartje gezien, maar helaas, ook dan geen garanties.
Zo dus dan maar weer even mijn eigen vk bellen, moeders voor moeders ook maar weer afbellen.
Gelukkig heb ik nu weekend en die nog wel even hoe ik het de rest van de week met het werk ga doen.
Eerst maar eens even rustig aan doen en dit weer plekje geven voordat we weer vrolijk doorgaan.
reacties (16)