Nog een weekje...

Allereerst dankjewel lieve meiden voor het reageren op mijn blog en voor jullie advies en geruststellende woorden!

Ik heb gisteren naar het afsprakenbureau van het ziekenhuis gebeld voor een echo afspraak. Bleken ze de komende tijd helemaal vol te zitten en dus gaven ze me het rechtstreekse nummer van de gynaecologie. Ikke maar bellen en telkens het antwoordapparaat, grr. Echt zo irritant als je al zenuwachtig bent. Toen kreeg ik eindelijk iemand aan de lijn en wilde ze me pas laten komen voor een echo met 6 weken en 1 dag. Ik alles uitgelegd van dat ik toen met mijn bbz al haast op de operatie tafel lag met iets meer dan 6 weken en dat ik haast doodgebloed was en dat ik nog maar 1 eileider heb. Ook aangegeven dat ik best bang ben of ik misschien eind volgende week kon komen voor een echo. Dat kon gelukkig nu mag ik volgende week vrijdag 6 mei om 11.50 uur naar het ziekenhuis in Waalwijk voor een echo. Dan ben ik 5 weken en 5 dagen zwanger. Wel jammer dat de vorige gynaecoloog die mij ook geopereerd heeft er de komende tijd niet is. Een andere gynaecoloog die ik had heeft me met mijn bbz naar huis gestuurd en daardoor was ik dus bijna doodgebloed en heb ik een flinke jaap in mijn buik. Hopelijk heb ik niet weer die gynaecoloog, daar heb ik niet zo veel vertrouwen in.

Vandaag echt een klote dag gehad op het werk, werd weer eens voor rotte vis uitgemaakt door mijn baas. Terwijl dat ie zich eigenlijk irriteert aan mijn collega maar daar durft ie dus niks tegen te zeggen.  Dus moet ik het telkens ontgelden. Ik schoot natuurlijk meteen uit mijn slof en raakte in de stress. Het was zelfs zo erg dat ik moest huilen en dat ik aan het trillen was. Daarna kreeg ik krampen in mijn buik en in mijn rug. Toch geprobeerd om me rustig te houden. Nu zijn de krampen stukken minder. Hopelijk kan die stress niet zoveel kwaad en krijg ik daardoor geen miskraam. Iemand ervaring mee, stress tijdens de zwangerschap?

Nu nog hoop houden voor volgende week, fingers crossed!