Gisteren ben ik met spoed bij de psycholoog geweest omdat het ontzettend slecht gaat met mij.
Ik ben al vanaf vorige week zaterdag ziek.
Ik werd vorige week vrijdag op zaterdag nacht ziek met hoge koorts,
5 dagen koorts gehad, en op een gegeven moment keelpijn, hoesten, snotteren een griep dus.
Nu heb ik sinds donderdag ook weer last van wat duizelingen, t voelt niet lekker in mn hoofd.
En of dat nou met de griep te maken heeft, m'n oren zitten af en toe ook wat dicht dst mn evenwichtsorgaan door de griep wat opspeelt,
Of dat het door m'n stress komt ik weet t niet.
Donderdag met mn leidinggevende gebeld omdst mn verlof erop zat.
Ik heb aangegeven dat ik t niet zie zitten om op de afdeling te werken nu.
Ik krijg daar veel te veel prikkels, mijn leidinggevende begon toen gelijk ook over dat we niet veel tijd meer hebben.
Halverwege september zit mn tweede jaar erop dus moeten we in juni wel al een wia gaan aanvragen zei ze.
Dit gesprek heeft mij ook veel stress opgeleverd.
6 februari heb een gesprek met de bedrijfsarts en ik hoop dat ze werk voor me kunnen vinden op kantoor oid,
Zodat ik in een rustige ruimte kan werken. Maakt me niet uit wat voor werk ik moet doen.
Maar het gaat dus heel slecht, ik val moeilijk in slaap, duurt lang.
Ik ga slapen met met een piek van stress en ik wordt wakker met zoveel stress.
Ik voel het van mn hoofd tot m'n tenen, een heel naar gevoel en moeilijk te beschrijven.
Ik heb geen eetlust meer, komt t nou van de griep of ook door m'n stress en angst denk ik dan.
Ik ben in 1 week 4kg afgevallen.
Op het moment zie ik geen licht meer aan het einde van de tunnel.
Dinsdag moet ik weer naar de psycholoog en ga ik met iemand die medicijnen mag voorschrijven kijken welke medicatie het beste bij mij past.
Geluiden komen op t moment ook 10x harder binnen dan normaal.
Mijn grootste probleem is dus angst om dood te gaan, omdst ik dit bij mijn vader heb meegemaakt. Hij is toen ik 17 was voor mijn ogen neergevallen en overleden.
In 2015 is mijn moeder bijna overleden bij een ernstig auto ongeluk, grlukkig leeft ze nog maar ze heeft er wel een dwars leasie aan overgehouden.
Bij haar zijn ook veel problemen rondom pijn en haar vriend komt heeel vaak bij mij of belt mij dst ze het zo zwaar hebben, heel deprimerend
Jaren heb ik het allemaal volgehouden maar ik ben echt helemaal op.
Het huis is een bende omdat ik het allemaal niet meer rond krijg.
Mijn vriend doet zo z'n best, ik voel me heel schuldig tegenover hem.
Hij doet vaak de kindjes terwijl hij veel werkt.
De psycholoog zei ook, jouw lichaam zit zo vol met stress dat het je letterlijk ziek maakt.
Ik wil zo graag mentaal beter worden, voor mezelf en voor m'n gezin.
Ik heb er alles voor over.
Heeft er iemand tips?
Ik ga nu sowieso beginnen met wandelen, ook al ben ik duizelig.
Wel opbouwen maar wandelen moet heel goed zijn heb ik gehoord.
reacties (31)