Hallo allemaal,
Ik ben een trotse moeder van twee meisjes van 2 en bijna 1 jaar. De naam van onze eerste dochter wisten we al zeker voordat ze geboren was. Toen ik kort na mijn bevalling weer zwanger was van een meisje, hebben we tot het eind van de zwangerschap lang getwijfeld over de naam. Eerst waren we allebei overtuigd van 'Olivia', maar toen ik op internet opzocht hoe vaak deze naam werd gegeven ging ik weer twijfelen. De naam wordt steeds populairder en ik zou niet willen dat ze met 3 Olivia's in de klas zit. Bovendien ging ik toch liever voor een korte, schattige naam. Ik kwam met namen als Emmy, Aimy of Bobby.
Achteraf gezien waren dit écht de hormonen... Ik zat er natuurlijk vol mee met twee zwangerschappen zo dicht op elkaar! Gelukkig heeft mijn man mij ervan weten te overtuigen dat we haar Emilia hebben genoemd, met roepnaam 'Emi'. Aan de ene kant bijzonder, maar als je de naam enkel hoort, eigenlijk weer heel gangbaar. Lang verhaal kort: ik ben toch niet meer blij met onze naamkeuze. Ik schaam me bijna als anderen haar Emi noemen (want ik heb dat toch bedacht..) en merk dat ik het noemen van haar naam zelfs probeer te ontwijken. Ik probeer Emi al vaak Emilia te noemen, maar het bekt toch niet helemaal lekker. Met als resultaat dat ik toch weer over stap op Emi.
Onze dochter wordt volgende maand 1 en gaat dan ook naar een andere opvang, een mooi moment om te switchen. Maar wat is nu goed om te doen? Het negeren in de hoop dat het overwaait of onze dochter toch op te geven als Olivia en vrienden / familie de naamwijziging door te geven. En wat zullen ze hier wel niet over denken? En wat als we het wijzigen en ze dan over 4 jaar toch met 3 Olivia's in de klas zit? Ik weet het echt niet meer en ondertussen maak ik niet alleen mezelf maar ook mijn man gek (die er overigens behoorlijk open staat...)
Ik hoor heel graag jullie gedachten!
reacties (36)