‘Zielig’ dat ik geen dochter heb?

Nou wat mij zo opvalt, is dat met name vrouwen (en echt veel, is niet op één gesprek gebaseerd), het een gemis vinden voor anderen dat zij geen dochter hebben. Want: een zoon heb je voor even een dochter heel je leven. En: zonen zoeken hun moeders nooit op. Een dochter voelt gewoon andere, hechter. Met een zoon zul je nooit die band ervaren die je hebt met een dochter als je een kleinkind krijgt. Zomaar een paar grepen uit de gesprekken die ik dan heb. Ik vind het zelf helemaal niet erg dat ik geen dochter heb. Ik heb twee heerlijke zoons en kan me niet voorstellen dat mijn band minder sterk zal zijn enkel omdat zij een piemel hebben. Toen wij hoorden dat de tweede een knul werd, heb ik echt wel even gedacht; dus nu krijg ik nooit een dochter (wij zijn wel klaar denken we nu), maar ik was er niet verdrietig om of had het anders gewenst. Hebben meer moeders deze ervaring? Voor alle dochter-moeders; ik ben ontzettend trots, dankbaar, blij en volledig, met mijn drie mannen in huis!! ☺️❤️