Bevallingsverhaal

Nou hier is ie dan hoor...

In de nacht van 26 op 27 November om half 3 braken mijn vliezen in bed. Ik wilde uit bed stappen om te plassen en toen werd het ineens heel nat daar beneden. Ik sprong uit bed en deed m'n onderbroek uit om te kijken. Ik zei tegen mijn vriend mijn vliezen zijn gebroken! Hij draaide zich om en zij je stelt je aan. Ga slapen nu het nog kan. Toen hoorde hij water op het laminaat kletteren en vloog ie uit bed. De 26e was de vk nog langs geweest om te strippen, helaas mislukt omdat hij nog niet ingedaald was. Ik moest dus gelijk mijn bed in en gaan liggen. De vk kwam een half uurtje later en bevestigde dat mijn vliezen gebroken waren en hij was ingedaald. Vruchtwater was mooi helder. Nu was het wachten op weeen. We zijn toen weer gaan slapen wat uiteraard niet lukte. Heel de dag geen weeen te bekennen. Zelfs geen harde buiken. 's middags contact gehad met de vk. Om 6 uur kwam ze kijken hoe het gaat en even naar het hartje luisteren. We zijn toen een strandwandeling gaan maken met de hond in de hoop dat dat de weeen een beetje op gang zou helpen. Helaas..

De vk was er om 18.00 voor de controles en alles was prima. (Zoonlief hadden we begin van de ochtend al naar mijn schoonouders gebracht.) Geen verdere veranderingen. Als de bevalling niet op gang zou komen deze nacht zou ik woensdag 28 November ingeleid worden. We lagen om half 10 in bed, de vk belde en vertelde dat de gyn een ctg wilde. we baalden daar een beetje van want het is best een stukje rijden naar het ziekenhuis. we waren daar om 22.15 en het hartfilmpje was in orde. Ik mocht kiezen om te blijven slapen of naar huis. Ik wilde graag naar huis want thuis slaap je toch het best. We moesten ons om 8.00 melden. Nou de vorige morgen om 8 uur heb ik me gemeld en werden we naar de verloskamer gebracht.
Om 9 uur werd het infuus geprikt door een leerling vk. Dat kon ze voor geen meter, na een paar keer prikken heeft de vk het maar gedaan. Om 9 uur werd het kraantje open gezet en ontsluiting gecontroleerd. Ik begon met 3 cm begon het wachten. Rond half 11 kreeg ik wat krampjes niet vervelend maar wel aanwezig. Om 12 uur kwam ze weer kijken hoe het ervoor stond. Ondertussen kwam de verpleegkundige iedere keer het kraantje opdraaien. Om 12 uur kwam de vk en voelde dat ik 5 cm had. Ze wilde gelijk een draadje op het hoofdje van de baby plaatsen. vk in opleiding mocht het eerst proberen. Dat was drama, ze was zo aan het wroeten daarbeneden dat de weeen ineens veel heftiger waren. Het lukte haar niet dus deed de vk het maar. Ik raakte een beetje in paniek door de hefige weeen ineens en wilde een prik in m'n been. Die kreeg ik gelijk, en ik kan het vertellen. HEERLIJK!!
Ik lag in mezelf de weeen op te vangen totdat ik persdrang kreeg, wachten op de vk en verder blijven puffen ze was er rond uur en constateerde 7 cm. Daar baalde ik vreselijk van want die persweeen waren afschuwelijk. Om 18.00 eiste ik nog zon prik. Ik kreeg nog een halve, helaas was die veel minder lekker en hielp ie voor geen meter. Ik bleef op 9 cm hangen en ze voelde iets vreemds op mijn bmm. Ze wist niet wat het was, ze dacht een spatader die zich tijdens een wee helemaal vol zoog met bloed. Ondertussen waren de weeen echt HELS. Ik moest gaan zitten en weer staan op mijn rechterzij en linkerzij. Niks hielp om die weeen dragelijk te maken. Ze ging weer voelen hoe het ervoor stond. Dat was om half 8 en ze voelde nog steeds die spatader. Ondertussen was de gyn gebeld omdat zij er niks van begreep. De beste man liet maar op zich wachten. Toen heb ik gegild dat het kind er NU uit moest. Ze heeft die spatader langs zijn hoofdje geduwd. Na een paar keer persen was daar onze kleine Jesse om 19.39 54 cm lang en woog 4180. Wat een opluchting was dat. De placenta volgde 5 min later. Ik had wel een flinke knip. Ze had met knippen een flinke ader doorgeknipt en daardoor ben ik meer dan 1 liter bloed verloren.

We moesten 24 uur in het zh blijven en toen mochten we lekker naar huis. De dag daarna kwam mijn eigen vk langs en ik vertelde dat mijn knip zo veel zeer deed. Ze heeft gekeken en ik was veel te strak gehecht. Doordat ik onderhuids gehecht was is alles open gesprongen. Dan kan je niet een hechting doorknippen omdat je geen knoopjes hebt.
Ik heb toen 2 weken op bed gelegen omdat ik niet kon zitten.

Al met al was het een hele heftige bevalling. Ik heb 2 gezonde jongens en ik ben blij met wat ik heb. Ik doe dit NOOIT meer.