Mijn traumatische bevalling en daarna...

Ik ben bijna 7 weken geleden bevallen van mijn zoontje. De bevalling was behoorlijk traumatisch. Het duurde van het begin tot het einde 22 uur. De eerste toen uur weeen om de 2 a 3 min zonder resultaat. Ik begon op 2 cm en zat nog steeds maar op 2 cm. Ik hield het niet langer vol en kreeg een ruggenprik. Na wat geblunder met de ruggenprik en het wee opwekkende middel. (de stekker van het infuus zat niet in het contact bij alle twee de kastjes, na een paar uur verder te zijn kwamen ze daar pas achter) Kon met het wee opwekkende middel weer op standje 1 beginnen. Toen bleek ik allergisch te zijn voor de weeen opwekkers en kreeg overal jeuk, 6 uur later zat ik op 10 cm. De ruggenprik werd uit gezet zo dat ik mee kon persen als ik persweeen kreeg. Toen bleek zijn hoofje niet goed te liggen en moest ik op mijn rechter zij. De baby kreeg het moeilijk en zijn hart tonen daalde bij iedere wee. Daar na nog een half uur op mijn linker zij. Zijn hoofdje lag nog niet goed en hebben hem toe inwendig gedraaid. Ik mocht langzaam aan gaan mee persen. Toen had hij in het vruchtwater gepoept en hij kreeg het heel erg benauwd. Ik ben toen 3 keer ingeknipt.Er ging een zuster op mijn buik duwen met heel haar gewicht om hem er zo snel mogelijk uit te krijgen. Na 28 min persen zonder persweeen werd ie eindelijk geboren. Hij was heel erg blauw en had het erg benauwd. Hij werd op mijn buik gelegd en was zo slap als een vaat doek. Heel eng om te zien. Toen is ie na een paar seconde meegenomen naar een reanimatie kamertje. Gelukkig heb ik dat allemaal niet mee gekregen. Het duurde precies 1 uur voordat mijn placenta afkwam en ze hebben nog 1 uur gehecht. Zijn apgar score was eerst 4 en toen later 8.
Hij werd meegenomen naar de kinderafdeling en in de couveuse gelegd. Hij had koorts en bleek een infectie opgelopen te hebben. Hij heeft 3 dagen in de couveuse gelegen en nog 4 dagen op de kinderafdeling zelf. Dit in verband met de antibiotica. Hij was echt goed ziek van de bevalling. Heel erg spugen heel misselijk. Je kon hem bijna niet aanraken. Echt heel zielig om te zien. Zijn maagje is toen ook 3 x gespoeld om de troep eruit te halen. Er zat allemaal troep in zijn maagje wat ie niet kon verteren. Na 1 week mochten we gelukkig naar huis.

Dan kom je thuis. Met baby. Heel vreemd gevoel. Nog 4 dagen een kraamverzorgster gehad. Hele leuke vrouw en heeft me goed geholpen. Het gaat nu super goed met het mannetje en hij is alweer bijna 2 maanden. Ik besef me nu pas wat ik eigenlijk allemaal gemist heb. Zeker die eerste week. Dat komt nu allemaal een beetje naar boven Mensen om mij heen zeggen van wel nu gaat het goed toch? Wees er blij mee. Dat ben ik ook maar ik vind het zo jammer dat het zo gelopen is. Ik had het me allemaal gewoon heel anders voorgesteld. Je kraamperiode in het zh is niet bepaald een pretje. Ik ben stiekem heel erg jaloers op de vrouwen bij wie het allemaal heel makkelijk gaat.

Maar gelukkig is het allemaal goed gekomen met mijn kleine mannetje en zou me geen leven meer zonder hem voor kunnen stellen!