Niempie, mijn kleine beer....
Driftkikker in de dop, en drama-acteur in de leer... bij Meetje, mijn mini :D
Zo leuk om over mijn kinderen te schrijven en waar kan dat nou beter dan hier...
Al moet ik bekennen dat ik BB behoorlijk verwaarloos sinds de komst van mijn #2, pittig hoor zo'n stelletje ongeregeld onder de duim te houden.
Afijn, Niam dus...
Tjongejonge, 16 maanden is hij alweer.
En ik kan me de dag nog zo goed heugen dat ik dansend door de keuken de witte dipstick vasthield, in het venstertje een bijna fluoriserende paarse PLUS.
Die dikke PLUS is nu dus mijn zoon van 16 maanden.
Mijn verjaardagscadeau, onbetaalbaar en niet in te ruilen.
Dat is nou nog eens een cadeau waar je wat aan hebt grap ik wel eens.
Bijna anderhalf issie, en eindelijk begint hij met lopen.
Zij het stiekem, wanneer hij denkt dat wij niet kijken, of in ieder geval in de veronderstelling is dat hij zich onbespeid waant.
|Zodra we kijken gaat hij zitten en grijnst en roept al "Nehneh" voor ik hem uberhaupt kan vragen of hij ooit nog zal gaan lopen :D
Afijn, er zit schot in de zaak, Niam doet alles op zijn dooie gemakje, heeft nergens haast mee en verwacht exact hetzelfde van ons.
Zo zitten we rustig anderhalf uur te tafelen, omdat meneer uiterst geniet van zijn bordje brocolli haha...
Die tafelmanieren breng ik hem later wel bij, dat je echt gaat tafelen wanneer je mosseltjes vooraf eet, een biefstuk als hoofd neemt en op z'n minst een cremé bruleé achteraf hebt.
Hij geniet gewoon enorm van het met z'n allen aan tafel zitten dat wanneer ik hem niet 'voer' hij gewoon vergeet te eten.
Zichzelf blijft bewonderen in de pannen en ons aan het lachen maakt.
Hij is stapelverliefd op "Tida".... zijn benaming voor: "Tititititi DORA"!!! Ik heb mijn illussies van stoer jongensspeelgoed dus even opzij gezet en zo heel af en toe mag hij zijn Dora-pyjama aan ( dit is wel een hele biecht hoor ).
Schreeuwt moord en brand in de Primera wanneer ik de Dora-tijdschriften voorbij loop en kus het pak van de Dora-pasta....
Ik kweek waarschijnlijk een mega-mietje ;)
Hij kan kussen en knuffelen als de beste en heeft het behoorlijk moeilijk als "Mamaaaah" weggaat.
Zo'n enorme tegenpool van zijn grote zus.
Het cliché: er zit zoveel verschil tussen een jongen en een meisje" klopt dus wel degelijk...
Ben zo enorm trots op die 2 lieve kindertjes van me dat ik er wel een boek over schrijven kan.
Natuurlijk heb ik ook mijn momenten, en plak ik ze met veel liefde achter het behang haha...
reacties (0)