Een nieuwe update van het front

Een nieuwe update van het front...

De punctie-uitslagen brachten zowel goed als slecht nieuws.
De neuroloog wist te vertellen dat de Lyme zich niet in Wilco zijn zenuwstelsel heeft genesteld, goed nieuws dus, maar ook slecht nieuws.
We hadden er toch een beetje op gehoopt, hoe lullig dat in feite ook klinkt, maar dan zouden we starten met 2 weken antibiotica via een infuus en was waarschijnlijk daarmee de kous afgeweest.
De Lyme is wel aanwezig nog steeds maar is op dit moment koest, dat wil zeggen in rust-fase.
De 3 weken antibiotica met tabletten heeft niets gedaan helaas.
Alle opties liggen nu dus weer open en deze week gaan we het 1e jaar van Wilco zijn ziekzijn in, we zijn al een jaar onderweg met al zijn klachten.
Vorige week heeft hij een MRI-scan gehad van zijn hersenen, 5 juni!!! krijgen we daar pas de uitslagen van.
Volgende week hebben we een intake bij de chirurg om de operatie van zijn hand ( ik dacht allebei terwijl Wilco vasthoud dat het alleen zijn rechterhand is ) door te spreken.
Op vriendelijk verzoek van zijn baas stellen we de operatie uit tot 1 week voor de bouwvak.
Het is daar een flinke lappenmand, en voor Wilco zijn gevoel kan hij het zolang nog wel volhouden, akkoord dus maar.

Niam staat sinds afgelopen los, en heeft gelijk zijn 1e stappen alleen gezet... kun je nagaan dat ik het afgelopen weekend een kilometer gegroeid ben :D
T is zo'n lekker mannetje, vriendelijk en altijd goed gemutst.
Zijn benauwdheid nam de afgelopen week weer toe, ik wijt het aan het vochtige weer en de pollen in de lucht, wat hem naast zijn Ventolin ook een Flixotide-pufje opleverde, en ik kan met blijdschap zeggen dat het werkt!
Verder hebben we een week lang in een Deja-Vú mogen leven... allemensen zeg, van slapen kwam weinig hier.
Niam heeft me helemaal door wat nu dus gevolgen heeft haha, papa brengt Niam naar bed en ik Aymé.
Nachtenlang sliep ik op een ledikantmatrasje naast zijn bedje, aaide ik zijn handjes en kwam vervolgens gebroken weer beneden.
De strijd duurde soms van 20:30u tot 03:00u en dan nog was opgeven geen optie voor onze kleine beer.
Tot overmaat van ramp waren we gisteren 'Slaapie" ook nog eens kwijt ( mannen kijken gewoon met hun neus want hij lag dus wel gewoon in de auto naast zijn stoeltje ).
"Slaapie" dat vieze stinkding, ik zie gewoon ook geen kans dat lel uit te wassen, want in de tijd dat ie in de machine zit en in de droger moet, gaan ruim 2,5u overheen.
Vandaag ga ik het er op wagen, maar kopen we eerst een identieke "Slaapie" bij DA ( Slaapie is overigens zo'n knuffeltje van Difrax, zo bolletje met een lappie en puntmuts ).
Ik was er eigenlijk niet zo voor, van die lievelingsknuffels, spenen e.d, maar ze zijn hier allemaal ge-introduceerd, en er wordt gretig gebruik van gemaakt.
Aymé slaapt nog steeds met "Tuutje" ( een fopspeen die stuk is, maar waar ze echt niet zonder kan, ze valt alleen in slaap als ze hem tussen haar vingers op en neer wiebelt ) en Niam heeft dus een "Slaapie".
Moet je Wilco horen ;)

Met mini-me gaat het super, ben trots op dat kleine ding, ze is zo leergierig dat ik haar zo nu en dan even een beetje afrem.
Memory is favoriet en ze kan het nog eens heel goed ook.
Ze kleurt binnen de lijntjes en tekent poppetjes met armen, benen, neusje, ogen mond en als klap op de vuurpijl nog een stel wenkbrauwen ook.
Kun je je voorstellen dat de keuken bijna behangen is met al die leuke kleurplaten en tekeningen :D
Verder is mevrouwtje op dit moment een beetje in to 'de dood'.
En hoe leg ik sommige dingen in hemelsnaam uit aan zo'n snotneusje?
Ik vind dat ze voor 'moeilijke gesprekken tussen moeder en wijze dochter' best een boek mogen uitbrengen ;)