BGBV ( bewust geen BV )

De kogel is door de kerk hoor.
Met nog 25 weken ( of 27 weken ) voor de boeg heb ik mijn keuze al ruimschoots van tevoren gemaakt.

Ik ja, want manlief beslist in dit opzicht natuurlijk niet mee.
Bij de geboorte van Aymé werdt ze na een half uurtje aangelegd en deed mijn ietwat over/hyperactieve kraamhulp zo gigantisch haar best om mijn tepel  ( nou ja, laten we het op de algehele borst houden, en geloof me, ben goed bedeeld betreft het hout voor mijn deur ) in dat kleine bekkie te proppen dat mijn tenen al omkrulden bij de gedachten hoe het zou gaan als mijn algehele tiet in dat bekkie zou verdwijnen als ze straks tanden had.
Maar...... ik geef het toe, moedermelk is het goed, dus het proberen waard.

De verloskundige schreef op dag 2 in mijn status dat de BV prima liep?!
Waarschijnlijk had hij wel een goede nachtrust gehad.
Vind het nogal wat, je wordt de eerste dag compleet verzorgd, beeb wordt aangelegd doormiddel van de kraamhulp, en mij rest niets anders dan goed opletten.
Maar hoe kun je in vredesnaam na 5 á 6 keer zeggen dat het je alleen wel gaat lukken.

Mij in ieder geval niet, en op avond #1 brak het zweet me uit met al dat bezoek dat me goed bedoelde adviezen wilde geven rond mijn kraambed.
Natuurlijk stond de verwarming hoog, maar toch.
Ik lag daar wel met een blote tiet voor mijn zwager en schoonzus, schoonmoeder en schoonvader.
En tot overmaat van ramp zou mijn schoonzus me wel 'even' helpen, en binnen no-time stonden daar neefje en nichtje van 5 en 7 ook aan mijn bed.
En dan die eerste nacht.

Hoe kan ik nou weten of mijn meisje genoeg binnen krijgt.
Ze zeggen immers dat baby's de 1e 2 á 3 dagen best zonder voeding kunnen?!
Dus toen de kraamhulp de volgende dag jubelde dat ik het hartstikke goed deed, en de VK dus in de status schreef dat het prima ging was ik best een beetje boel trots.

Want ondanks mijn borstverkleining zou ik het dus kunnen!
Mijn eigen kindje voeden.
Wilco werdt op pad gestuurd voor klovenzalf en kool, en ik zat thuis met mijn dochter aan de moederliefde.
Wat een foto's heeft die man van mij gemaakt.
Maar toch bekroop me het gevoel midden in de nacht, temidden van een wakkere man en huilende dochter dat ze toch echt wel honger moest hebben, want ze was gulzig op de speen ( nog zo iets, die zuigbehoefte..... "Geef haar maar een speentje, ze heeft ondanks de borstvoeding nog zuigbehoefte, dan blijf je aanleggen ) .

Maar goed we sukkelden inmiddels dag 3 in.
En toen, midden in de nacht hebben we met ons 3tjes zo vreselijk gehuild dat ik een flesje met Nutrilon heb klaargemaakt.
WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAUUUUUUUUUW

Zo snel als die leeg was, daar kan een man geen bier tegen drinken.
Ze had dus wel honger, of dorst..... what ever!
En toch had ik grote moeite om het de volgende morgen tegen de kraamhulp te zeggen.
Voelde alsof ik me moest verantwoorden, en voelde me een ontzettend slechte moeder!
Meteen werdt de hele kolfkoffer uit de kraamwagen getrokken en daar zat ik om 10:00u met dat ding aan mijn borst.
Terwijl zij mijn dochter opnieuw voedde met 30cc NUTRILON!

Mijn god, dat kolven voelde zo vervelend en na 1 uur kolven zat er notabene nog maar 1 druppel in het opvangbakje.
"Doorgaan hoor!, het kost enige moeite"
( Ook nog op dag 3? )
Dus we kolven verder aan de andere borst, omdat Aymé al had gelurkt aan de andere borst.
Om 12:45u was ik het zat.
Wel te verstaan 3 hele druppels, DRUPPELS!!! zaten er in, en daarmee moest ik mijn dochter voeden??????!!!!
Ik heb tranen met tuiten gehuild, van blijdschap hoor!
Dat mijn moederinstinct het won van mijn onzekerheid!

Ik kon dus gewoon geen melk produceren, en na het bezoek van mijn VK was ik in jubelstemming.
Ik kreeg een complimentje voor mijn instinct dat ik Aymé bijgevoed had met KV en hij zei erbij: "Als het er nu niet inzit zit het er helemaal niet in, last van stuwing?"
Nope helemaal niks nada noppes.
"Dan kun je er beter mee stoppen meid, anders leid je kindje honger!"

Je kunt wel raden wat ik daarna heb gedaan, op advies van de kraamhulp Friso 1 gekocht en waaaaaaaauw, mijn meisje was tevreden!
Stuwing heb ik nooit gehad, evenmin lekkende borsten.
Het zit er niet in en zal er nooit inzitten.
Daarom kies ik deze keer bewust voor kunstvoeding.
Het wordt vast niet verkocht als het niet goed zou zijn.
Aymé is een flinke meid, kerngezond en tevreden.
Nog steeds!

Dus ookal geeF ik geen moedermelk, ik geef vol overgave MOEDERLIEFDE!
Alleen in poedervorm, omdat dat nou eenmaal het beste is voor MIJN kinderen.