Labels, wasgoed & gezinsuitbreiding

Ter info, de titel zal zich, hoe verder je in de blog komt, vanzelf wijzen....

Vanmorgen heb ik, onder toeziend oog van Aymé, haar kledingkast & curvebox opnieuw ge-ordend.
Maat 74 heeft inmiddels zijn plek gevonden in de box.
Wat me een treurig gevoel bezorgd, maar ook weer zo'n A-sociaal gevoel.
Schandalig veel kleertjes, van 50/56 tot 74.
De sluiting heeft het inmiddels begeven door de berg die zich er in een jaar in heeft gevestigd .
Als ik er zo eens bij nadenk bezorgd het me rode koontjes.
En niet alleen de box zit vol, ook nog eens een wat kleinere, en een middelmaat zitten stampvol.

Wat me brengt tot "gezinsuitbreiding".
Nee, ben ik niet! Laten we dat even duidelijk voorop stellen.
Maar, inmiddels zijn we november gepasseerd en is Aymé nu 14 maanden
Nu leek het ons leuk om zo rond of vlak na haar 2e verjaardag met een broertje of zusje op de proppen te komen.
Zo rond de maanden november/december/januari, maar dat laten we in t midden.
Economisch gezien zou een zusje uitkomst bieden.
Want, laten we wel wezen, in tijden van de crisis kun je er maar beter het beste van maken.

De kleertjes die we bezitten zijn praktisch allemaal roze, en allemaal in t bezit van een meidenfriemel of opdruk.
En, mochten we in de wintermaanden opnieuw papa & mama worden, kan kleine uk zo de kleertjes van dr zus aan.
T volgt elkaar immers qua maat en jaargetijde dan mooi op.

Maar................een boy is, gezien een ander punt ook hartstikke welkom ( zowiezo wel natuurlijk ).

Zie, dan komen we bij het punt: "Wasgoed" .
Toen ik de box(en) opnieuw inpaktte, en de kleertjes weer streelde en opvouwde kwam ik bij sommige stukken bijna adem tekort
Her en der spotte ik toch wel vlekken die er schijnbaar bij het wassen niet meer uit wilden.
En even bedacht ik me waarom ik t dan toch bewaarde ( kom ik zo op terug ).
Of gewoon lelijk geworden kleding....
Kijk slabbers of spuugdoekjes maakt me niets uit, die zijn niet zo gekke duur en bijna alles is hier qua die artikelen toch aan vervanging toe.
Maar goed, waarom ik het bewaar.
Omdat t Wilco niet naar t zin is als ik het gewoon weg doe!, een dilemma dus.
Dus neem ik mezelf nu, per direct voor, om te gaan labelen.
Wel weg/niet weg, en dat te doen als Wilco weg is te werken.
Wat niet weet wat niet deert.
Nu ben ik heus wel van plan om iets nieuws te kopen in die schattige kleine maatjes, maar als er onverhoopt toch een ventje komt, hoef ik me niet te schamen om een hee groot gedeelte weg te doen
Want dan MOET er gewoon nieuw komen.

Zojuist de was van vanmorgen gaan en foila daar kom ik weer een überschattig shirt van H&M tegen........met vruchtensapvlekken!!!!
En donders dat ik nog weet wanneer ze dat shirt droeg, en wanneer de vlekken erop zijn gekomen.
Mijn oma gaf haar uit een glas een slokje ZONDER slab of doekje eronder .
Zelf ben ik geen heilige, en geef ook wel eens een vlekkenbom zonder slab oid, maar dan kan het gelijk in de was!
Dat shirt zal ik nog 1 kansje geven, proberen de vlek eruit te halen en wil dit niet, dan resoluut in de prullebak, of in de zak voor t Leger des Heils.
Dilemma's te over.......t rijst me de pan uit

409 x gelezen, 0

reacties (0)


  • berdien

    Leuke blog! Ook herkenbaar haha! Vorige maand heb ik Sami zijn kast ook opgeruimd en heb vier zakken kleding bij mijn ouders gedeponeerd. Wegens ruimtegebrek in mijn eigen huis. Ik vind het ook moeilijk om kleertjes weg te doen, maar veel dingen kunnen gewoon niet meer hergebruikt worden. Ook kleine kleertjes die ik cadeau heb gehad en niet mooi vond, heb ik naar de humana bak gebracht. Andere kindjes hebben er dan toch weer profijt van!