Tranen in mijn ogen

Tranen in mijn ogen, een brok in mijn keel.
Langzaam ontglipt de traan & zoekt zijn weg naar beneden.

Zojuist kwam ik op het BB profiel van mama-allison, en lees en lees.
Zojuist verneem ik dat zij helaas afscheid hebben moeten nemen van hun prachtige dochter Nine Jyll*.
Soms, per ongeluk kom ik op haar profiel, en lees ik hoe het met dat kleine meisje gaat.
Nog nooit 1 woord gewisseld, maar......

Woorden zullen nooit in staat zijn,
gevoelens uit te drukken zoals ze bedoeld zijn.
Er zullen immers ook nooit woorden voor zijn!

Door wat ik zojuist heb gelezen, en doordat ik zojuist een bezoekje bracht aan de vlindersite van Nine*, en nog veel meer vlinderkindjes* besef ik des te meer hoe zuinig wij op onze 'aardekindjes' moeten zijn.

Ik kom zonet van boven, verdrietig door al dat verdriet van al die ouders om hun vlinderkindje*, ik heb mijn meisje even bekeken.
In het schemer van de lamp, haar geaaid en gekoesterd, zij, zo diep in haar slaap.
In mijn hoofd maar 1 ding vooropstellend, zij zal morgen weer wakker worden, en al brabbelend ons wakker maken.

Morgenochtend, zal ik mijn meisje even heel stevig bij me nemen, en mezelf realiseren dat veel papa's en mama's mijn voorbeeld helaas niet kunnen volgen.

Nu zal ik een kaarsje branden, voor alle vlinderkindjes*.
En voor mijn mama, die net als die vlinderkindjes bij de sterren is.