Hier mijn bevallingsverhaal. Omdat ik er best vaak aan moet denken dacht ik, ik schrijf het maar op... Ik moest worden ingeleid ivm grote baby en veel vruchtwater. Smorgens moest ik komen en kreeg ik een ballonnetje ingebracht om de boel te rijpen.dit vond ik niet pijnlijk of zo, hooguit vervelend omdat je nogal gênant erbij lig tijdens inbrengen. Samen met manlief een rustig dagje ziekenhuis gehad en jawel, savonds viel het ballonnetje er uit, dus genoeg ontsluiting om in te leiden. Vol goede moed de nacht in, maar helaas, de volgende dag lag onze kleine man nog te hoog om de vliezen te breken. Dus kreeg ik nog een hormoon veter ingebracht, die zou voor weeën moeten veroorzaken waardoor de kleine misschien zou zakken. En jawel, ik kreeg de veter om half 12, en al snel voelde ik voor weeën. Om een uur of zes s avonds zei ik tegen mijn man dat ik de voor weeën best pijnlijk vond, maar toen ik een half uur later aan de ctg ging, zagen ze dat ik aan het bevallen was! Gelijk door naar de verloskamer en al 6cm ontsluiting. Lekker onder de douche gegaan op een skippy bal, de weeën volgden elkaar steeds op zonder tussenpozen, dus het was heftig. Maar om 22u mocht ik persen, en om 22.07 was hij daar, onze lieve kleine man Joas! ruim 9pond, geen hechtingen, en zover we zagen alles goed. Wat voelde ik me intens gelukkig, samen met mijn man. Die me zo goed bijstond de hele zwangerschap en bevalling. En wat was het heerlijk om naar huis te bellen naar onze kinderen die ons bestormden met vragen over hun nieuwe broertje. Nu, 4maanden later genieten we zo erg van hem, wat ben ik blij met ons gezin❤❤
reacties (0)