Een heel nieuw leven

om even te beginnen bij het begin, ik heb als tiener veel domme dingen gedaan, dingen waarvan ik spijt heb, ik heb ruzie gehad met m'n ouders ik ben weg gelopen ik heb mijn universiteit gelaten voor wat het was.. maar spijt van mijn gezin en mijn zoontje heb ik niet en zal ik nooit hebben, mijn gezinnetje is alles voor me.

2 jaar geleden hebben we hals over kop een huisje gekocht een oud huisje dat al bij al goed leek mee te vallen om leuk op te knappen, achteraf gezien bleek dit een hel, en dan de zwangerschap er nog eens bij & al de problemen met mijn familie.

Met mijn familie gaat het ondertusse gelukkig al een hele tijd weer heel goed, en zo gaan we het ook houden ook. Maar dat huis werd me tot de dag van gistere te veel. Elke avond had ik tranen in m'n ogen, ik woonde hier niet graag, de buren peste ons de hele tijd terwijl wij hun niets misdeden, mijn keuken was gesloopt en nooit terug opgebouwd, en voor mijn zoontje vondt ik het heel erg dat ie later zijn vriendjes in zo een 'oud bouwvallig huis' zou moeten laten komen spelen.

& Ik bedank mijn familie van harte om de kans die ze me nu in mijn schoene schuiven, een heel nieuw huis, voor mijn gezin en ik, een nieuw begin, en nieuw leven .. gemoedsrust en minder stress, een mooie omgeving om op te groeien voor mijn kindje..