31 weken

Met de zwangerschap gaat alles eigenlijk goed en Frummel is een bezig mannetje, ik voel hem heel vaak de hele dag door. Het enige was dat bij de controle's bij de VK blijkt dat mijn ijzergehalte wat laag is en mijn bloeddruk ook. Maar volgens haar komt dat heel veel voor bij rossige vrouwen met een bleke huid :) Mijn buik is behoorlijk groot, groter dan het rond deze tijd bij Sara was. Bewijs daarvan zijn de paar striempjes die ik onder mijn navel heb gekregen, terwijl ik bij Sara striemvrij was. Het is niet zo heel erg, vind het wel een beetje jammer, maar ik zit er verder ook niet echt mee. Het hoort erbij. Volgende week heb ik een groei echo, en ik ben echt benieuwd hoe groot de kleine is. Maar ondanks mijn grote buik ben ik helemaal niet aangekomen! Nu moet ik er wel bij zeggen dat ik al 13 kg zwaarder was toen ik zwanger werd. Dat waren allemaal 'afstudeer-stress-kilo's' die ik er helaas nog niet af had gekregen. De eerste maanden kwam ik niks aan en viel ik zelfs een kilo af omdat ik echt heel misselijk was en enorm last had van maagzuur. Ik kon weinig eten verdragen en dat resulteerde dat ik alle ongezonde dingen al gauw liet staan. Vooral gefrituurd of echt vettig eten was funest voor mijn maag. Toen ik ongeveer 19 weken was kon ik eindelijk zeggen dat de misselijkheid voorbij was, maar ik had inmiddels wel een gezond eetpatroon en ik was afgekikt van mijn suikerverslaving, dus ik bleef over het algemeen goed, maar wel gezond eten. 

Een aantal weken later zag ik een uitzendig van Radar over voedseladitieven (e - nummers) in ons eten, waardoor we besloten e - nummer vrij te gaan eten. Ik was geschokt na het zien van die uitzending en al die onnodige troep wou ik eigenlijk niet in mijn lijf. Nu kookte ik al nauwelijks uit pakjes of zakjes, en bereidde alles vers, en we bakten ons eigen brood met de BBM, en snoepen deed ik al nauwelijks meer sinds mijn misselijke maanden, dus het is niet zo dat ik schrikbarend veel e - nummers binnen kreeg. Ik kocht het boekje van Corinne Gouget 'wat zit er in uw eten' en zo zijn we eigenlijk voor onbewerkte producten als kaas en vlees overgestapt naar biologisch. Nu wil ik eigenlijk niet hier een heel verhaal van maken, wie verder erover wilt lezen kan hier enkele links vinden daarover: http://www.smakelijck.blogspot.com/p/informatie-over-e-nummers.html  en http://smakelijck.blogspot.com/2012/02/uitzending-radar-over-e-nummers.html

Sinds we helemaal geen 'troep' meer binnen krijgen is mijn man 11 kilo afgevallen en ik ben nog steeds niet aangekomen. Terwijl we wel lekker en veel eten! Ipv halvarine smeren we nu roomboter omdat daar geen aditieven in zitten, drinken we volle biologische melk, en eten we volle bio yoghurt. Ik eet bijna een heel brood per dag met lekkere kaas, bio pindakaas, notenpasta, en ik eet mijn buik vol aan pure chocola van Tony Chocolonley en we eten 4 keer per week een lekkere italiaanse pasta gerecht. Dus krijg ik te weinig binnen? Absoluut niet! En Saraatje? Die groeit gestaag door :) Net als mijn buik ;) 

Ook is het zo dat ik natuurlijk moest gaan sporten om mijn spieren sterker te maken om de bekkeninstabiliteit te verminderen. Dus van geen beweging naar 2 a 3 keer bij de fysio mijn oefeningen doen helpt natuurlijk ook :) Al met al is het resultaat, dat mijn klachten goed onder controle zijn gebleven, natuurlijk heb ik pijn als ik te veel doe, maar het is allemaal goed te verdragen en met rust gaat alles weer over. Terwijl ik met 16 weken er toch veel slechter aan toe was! Ook voel ik me fitter dan voor de zwangerschap nota bene! Die trappen kan ik met buik en al met veel minder moeite oplopen (ik woon twee hoog zonder lift). Dus die zwangerfit programma doet mij echt ontzettend goed, en daar ben ik echt blij om. Ook ontmoet ik er zo andere zwangere dames die net zo ver zijn ongeveer, en dat is ook heel gezellig. 

Verder is de baby kamer bijna af. Volgende week neemt manlief vrij zodat we de puntjes op de i kunnen zetten: zo wil ik de gordijntjes maken en laatste dingetjes ophangen en verven. 

Voor Sara hebben we inmiddels ook een leuke basisschool gevonden waar we binnenkort even gaan kijken. We zijn er enthousiast over, dus hopelijk zijn we dat straks nog steeds! Sara is een gezellige meid geworden dat gezellig kletst. Ze heeft sinds kort haar eigen meisjes bed, en 's ochtends staat ze dan ook enthousiast aan je bed :) De eerste weken wou ze er in de middag niet meer in slapen, dat vond ik wel jammer, omdat ik soms nog wel aan een dutje toe ben ;) Maar sinds een paar dagen slaapt ze er ook 's middags in. 'S avonds ging eigenlijk al vrij snel goed. 

Naast het e-nummer vrij eten ben ik ook overgestapt op natuurlijke verzorgingsproducten. Het bleek dat wij erg last hadden van bepaalde stoffen die in shampoo's en douchegel zitten, ook in de baby varianten! Nu we hier vanaf zijn gestapt ben ik eindelijk af van een exceem/irritatie die ik had op mijn beide bovenarmen. Het was altijd heel schraal en rood, vol met pukkeltjes. Echt ontsierend was het. Ik zag dat Sara het ook aan het krijgen was en haar huid reageerde vanaf het begin al slecht op badjes dus moesten we het baden maar beperken tot 1 keer in de week. Maar nu zijn we er vanaf! Mijn huid voelt ook niet meer droog en trekkerig aan, terwijl ik toch nog graag lang douch. :) Ook had ik al jaren last van acne, maar sinds ik overgestapt ben op cosmetica en gezichtsverzorging op natuurlijke basis, heb ik ineens weer een gave huid! Ik kan voor het eerst zonder foundation weer op straat, iets wat ik nooit meer had gedacht te doen :) Ik was echt geschrokken van wat ze allemaal in de verzorgingsproducten stoppen... vooral kleine kinderen en baby's zijn er vatbaar voor omdat ze een dunne huis hebben en makkelijker alles absorberen... er is europese wijzer voor baby verzorgingsproducten hier te downloaden: http://www.wecf.eu/english/press/releases/2011/05/babyverzorgingsgids-veilignest.php Misschien vinden sommigen van jullie mij maar een muts en overdreven bezig, maar wij voelen hier ons goed bij, en een ieder moet het voor zichzelf weten, toch? :) Ieder zijn ding.

In een van mijn laatste blogs had ik het trouwens over de baan van mijn man. Zijn bedrijf zit in grote financiele problemen dus het is maar de vraag of ze het gaan redden. Nu zitten we nog steeds in de onzekerheid, maar een lichtpuntje is er nu wel: tot en met juni gaat het bedrijf niet failliet :) Dus dit geeft ons ook meer ademruimte. Want als er echt iets mocht gebeuren, dan kan ik na de bevalling iig zelf ook op zoek naar iets als dat nodig blijkt en kan ik nu nog even onbezorgd de laatste maanden van de zwangerschap in. Daar ben ik echt heel blij mee. :) 

Dit is het eigenlijk wel zo'n beetje. Tot de volgende keer maar weer :)