Eerste kwaaltjes

Het is nog steeds moeilijk te bevatten dat ik zwanger ben. Ik begin het lichamelijk nu wel te merken. Het trekt en steekt regelmatig in mijn onderbuik, mijn buik is opgezet en mijn darmen en maag zijn wat van slag. Verder ben ik vooral moe, ik moet er 's nachts weer uit om te plassen en ik ben een beetje chagrijnig. Vannacht moest ik er ook uit om te plassen en toen kon ik niet meer in slaap vallen omdat ik behoorlijke krampen had in mijn buik, onderrug en het trok naar mijn bovenbenen. Ik voelde me daarnaast ook onwel met mijn maag die van streek was. Het was net alsof ik ongesteld moest worden. Maar bij de volgende toilet bezoekjes was er geen spoor van bloed te vinden en de volgende ochtend was het alweer voorbij.

Ik durf nog steeds niet blij te zijn met de zwangerschap. Afgelopen dinsdag had ik nog een testje gedaan en het streepje was helemaal niet donkerder geworden, waardoor ik die dag van alles en nog wat in mijn hoofd haalde. Ik maak me nu geen zorgen meer, maar uiteraard verkeer ik, net zoals zoveel vrouwen die net zwanger zijn, in onzekerheid, of alles wel goed gaat in mijn buik. We hebben ook nog niet verteld in onze omgeving dat ik zwanger ben, op mijn moeder en mijn schoonouders na. We hebben hun gevraagd om het nog voor hun te houden omdat het nog zo pril is en we meer zekerheid willen hebben voordat we het nieuws naar buiten willen brengen.

Met Sara gaat het goed, ze is een heerlijke meid en klets en zingt de hele dag door. Ze probeert ons geregeld ook uit en kan dan ook heel boos kijken als ze haar zin niet krijgt :) We proberen trouwens haar speengebruik te minderen nu ze twee is, voor alleen in bed en in de auto. Maar ze roept soms de hele dag door 'mama speeje, mama speeje' :) haha

Tot zover een update. Ik wens iedereen een heel fijn weekend toe.