Bijna afgestudeerd en meer...

Het is alweer even een tijdje terug geweest dat ik een blog heb geschreven. Ik had dan ook legitieme redenen dat ik er niet aan toe kwam :-) Ik ben namelijk bezig met afstuderen!

Ik heb eind mei mijn scriptie eindelijk ingeleverd en ik ben zo blij dat het goed gekeurd is! Ik weet mijn cijfer nog niet, die krijg ik pas te horen bij mijn verdediging. Maar het is in ieder geval een voldoende, anders zou het niet goedgekeurd zijn. :) Nu dus mijn verdediging nog voorbereiden en nog mijn aller aller laatste essay van 3000 woorden schrijven... en ik ben klaar!!!! Het werd tijd, na zoveel jaar :)

Wat ik daarna wil gaan doen... weet ik niet. Mijn droom is door te gaan met fotograferen, maar het is nog maar te bezien of dit mogelijk is. We hebben eigenlijk op het moment gewoon geld nodig en we komen maar net rond met de inkomen van mijn man. En dan moeten we heel veel dingen al gewoon laten. Ik klaag verder niet, en ik ben niet ongelukkig, maar als er onverwachte rekeningen ineens op je deurmat vallen of er ineens onverwachte kosten zijn, dan is het soms weleens enorm frustrerend. Ons huis is te klein, ons keuken valt uit elkaar, en we hebben geen auto. We kunnen het ons allemaal gewoon niet veroorloven. Wat ik bij verdien met het maken van foto's is op het moment gewoon te weinig. We zijn niet materialistisch aangelegd en we zijn blij met ons huisje, maar sommige dingen in ons huis zijn gewoon zo onpraktisch en frustrerend in het dagelijks leven. Dus... moet ik toch maar misschien drie dagen in de week op een kantoor gaan zitten? Ik weet alleen wel dat ik daar gewoon niet gelukkig van wordt... maar misschien moet het maar... Aan de andere kant, als ik nou meer foto opdrachten binnen zou krijgen, genoeg om drie dagen in de week met werk te vullen, dan zou ik daar dus mijn geld mee kunnen verdienen. Nu merk ik dat veel mensen mij googelen bij het zien van mijn foto's en ik heb dagelijks toch wel bezoekers op mijn site... maar helaas niet veel wat zich ook resulteert in een boeking. We zien wel op korte termijn hoe zich dit gaat ontwikkelen. Eerst maar mijn diploma halen... ;)

We hadden ook een vakantie geboekt in Zuid Limburg. Ons aller eerste vakantie als een gezinnetje voor een week! Helemaal blij waren we! Vooral omdat het echt betaalbaar was, en mijn schoonmoeder die week haar auto aan ons kon lenen. We verheugden ons echt erop, en ik zat al allerlei plannen te maken wat we in die week daar in de omgeving konden gaan doen. Maar helaas hebben we dikke pech... en kan het hele feest niet doorgaan. Mijn man had namelijk op zijn werk op de vakantie planning gekeken of andere collega's die week al weg waren, maar alles leek vrij. Niemand had aangegeven die week op vakantie te zijn. Toen hij dus het nieuws aan zijn baas vertelde werd die boos! Wat bleek: hij had vakantie genomen in die week... maar had het nagelaten op de vakantieplanner aan te strepen. Stomme misverstand. Maar zijn baas houdt vol dat de schuld bij Luc ligt, hij had hem moeten bellen om toestemming te vragen. Dat had Luc misschien beter wel kunnen doen... maar feit blijft nog steeds dat Luc nooit iets geboekt zou hebben als hij gezien had dat zijn baas die week vrij had genomen. Dus zijn baas begon hem te pushen dat Luc het maar moest verzetten. Hij kwam ook nog met een circulaire aanzetten van het begin van het jaar, waarin Luc had aangegeven dat hij niet wist of hij van de zomer op vakantie zou gaan, en dat dit misschien september zou zijn. Die circulaire heeft verder niemand meer gezien... en we hadden altijd het idee dat dit meer was om een schatting te maken van de bezetting op kantoor in de zomer en feestdagen.

Uiteindelijk zei zijn baas vrijdagmiddag op kantoor: "Ga maar" maar vrijdag avond stuurde hij een mail van zijn privé adres, dat Luc toch die vakantie maar moest gaan verzetten. Het vervelende was nog wel dat zijn baas nog helemaal GEEN VAKANTIE HAD GEBOEKT!!! EN WIJ DUS WEL! Hij had makkelijk even kunnen kijken of hij een weekje later vrij had kunnen nemen dan was iedereen blij geweest! Zeker omdat dit een misverstand was van beide kanten! Hij heeft de fout gemaakt niets op de vakantieplanner te vermelden, en Luc heeft de fout gemaakt om het niet even te dubbelchecken. Als een weekje verschuiven van zijn kant niet zou lukken, dan was het uiteraard pech voor ons geweest. Maar feit is, dat hij het dus niet eens wilt proberen. Die man gaat tig keer per jaar op vakantie... wij nooit... Ik ben heel teleurgesteld dat hij niet redelijkerwijs probeert een oplossing te vinden die goed is voor ons allemaal. Het enige wat hij de hele dag deed was mopperen en boos zijn, zeggen "ga maar" en vervolgens een mail sturen dat hij voet bij stuk blijft houden en dat we toch maar van onze vakantie moeten afzien.

Wij hebben nog geprobeerd onze vakantie naar een week eerder te verzetten... maar dat ging helaas niet... :( Dus enige optie was annuleren. We hebben meteen gekeken of we in September ergens heen kunnen, maar helaas is alles voor ons op dit moment gewoon te duur. Goedkoopste reizen voor september zijn 600 euro per persoon, helaas hebben we dit geld gewoon niet. In tegenstelling tot zijn baas. Maar dat is uiteraard niet zijn probleem he.

Dus balen.. maar het is nu niet anders. Maar ik ben gewoon echt teleurgesteld. Ik heb er echt al lang naar uitgekeken om met z'n drieën ergens heen te kunnen gaan. We zijn hooguit vorig jaar met z'n drietjes een paar dagen op familie bezoek geweest in Italië, maar dat was gewoon niet hetzelfde. Je moet altijd rekening houden met je familie waar je op bezoek bent, je bent afhankelijk van hun schema, en een paar dagen is gewoon te vermoeiend met zo'n klein kindje. Vooral omdat Sara een paar dagen nodig had om gewend te raken, en tegen de tijd dat ze dat was, moesten we alweer terug naar huis.

Een paar blogs terug had ik trouwens geschreven over vage buik klachten. Uiteindelijk is daar niet veel uitgekomen. Mijn HA vroeg of ik een directe kinderwens had. Alleen dan zou ze me door sturen naar een gynaecoloog. Nou een directe kinderwens hebben we niet, we willen graag een tweede, maar moeten maar even wachten hoe het financiële plaatje er uit komt te zien straks. In dit huis past gewoon geen tweede kindje. Uiteraard kriebelt het mij mij volop en ik zou dolgraag zwanger willen worden, maar mijn verstand zegt dat het beter is om even te wachten. Dus het komt erop neer dat er niets concreets aan mijn klachten gedaan zou worden, behalve dat ik anticonceptie moet uitproberen. Dat doe ik nu voor drie maanden. Ik moet wel zeggen dat mijn buikpijn ook meteen over is. Dus dat is wel fijn. Hopelijk blijft het zo als ik over drie maanden stop.

Goh het wordt alweer een te lang verhaal :) Ik wens jullie een heel fijn Pinksterweekend toe! Als het weer meezit gaan we maandag picknicken, dus maar duimen op mooi weer :)

Liefs