Bevallings blog

Toch nog even de tijd om mijn bevallings blog te schrijven

Donderdag moesten we om7 u in het ziekenhuis zijn voor de inleiding
Eenmaal op de verloskamers kreeg ik eerst een ctg en dat zag er allemaal keurig uit
Ook zag je dat het allemaal al wat aan het rommelen was daar binnen.
Daarna kreeg ik de gel ingebracht
Het was de bedoeling dat ik dan nog een half uurtje op bed zou blijven liggen om de gel Zijn werk te laten doen
Na een minuut of 5 voelde ik de eerste ween al opkomen de gel had dus al effect.
2 u later kwam de vk / gyn kijken 2 cm
Ze wou mijn vliezen breken maar ik had liever dat er nog even werd afgewacht omdat ik geen zin had in een ween storm
Ze zou dus later op de dag nog even een keer komen kijken.
Ondertussen werden de ween steeds sterker en ben ik uit eindelijk in bad beland en daar heb ik de ween goed op kunnen vangen.
De gyn kwam weer langs en besloot toch de vliezen te breken
Nou zo gezegd zo gedaan...
En daar gingen we dan de ene wee na de andere wee met amper pauze ertussen
Ik had het erg zwaar en ik rede het nog net om ze weg te puffen /zuchten
Toen wou de gyn beginnen met weenopwekker via het infuus omdat ik nog maar 1 cm was opgeschoten
Dat was t breekpunt voor mij ik zag het allemaal even niet meer zitten
En de gyn adviseerde mij een ruggenprik omdat er tussen elke wee amper een minuut zat
Maar een ruggenprik wou ik niet omdat ik bang was dat ik geen persween zou krijgen op het einde.
Toen werd er gekozen voor een pompje via het infuus
Ik voelde enige verlichting maar meer zo high als een garnaal en kreeg niet alles meer mee en viel tussen de ween elkekeer weg .
Ondertussen was het 4 u en zat ik op 4 cm
Alweer werden de ween opwekkers omhoog gezet
En vanaf dat moment ging het allemaal snel
Een uur later ( ongeveer) werd het zo heftig dat niets hielp
Ik had bij elke wee t gevoel alsof ik moest plassen maar elkekeer kwam er niets
Het pompje werkte ookal niet meer ( ik hoorde pas achteraf dat ze hem stiekem hadden uitgezet en ik maar drukken )
En ik raakte volledig in paniek
Ik was bang voor het laatste gedeelte ik was absoluut niet van plan om straks te gaan persen omdat ik bang was dat ook dit kindje zou blijven hangen.
Toen de gyn weer voelde was t zover 10 cm
Ik had het zo gehad met die helse pijn dat ik naar huis wou hihi
Helaas was er geen weg meer terug al gauw kwamen er persween
Maar ik vertikte het om mee te gaan persen
De gyn daar niet blij mee en zei ..dan blijf je maar lekker liggem en ga ik naar iemand anders toe
Waarop ik antwoorde ..NOU DAT DOET U DAN MAAR !
Mijn hele lichaam was nat van het zweet omdat ik elkekeer die perween tegenhield maar toen ineems kon ik het niet meer houden en begon
Ik automatish mee te persen
De gyn zei zie je nou wel je kunt het het gaat supper goed
Waarop ik schreeuwde IK WIL NiET HET GAAT VAN ZELF !
De gyn moest daar van lachen .
10 min later stond het hoofdje en moest ik puffen omdat zr wou daf de schoudertjes goed geboren werden.
Helaas kon ik ook ditkeer die persdrang niet onder drukken en werd met die wee onze zoon geboren helemaal gezond en zonder complicaties!
Daar las hij dan ineens
Ik was zo intens gelukkig en nu nog!
Zijn gezicht en handje zijn wel wat blauw en opgezwollen omdat hij toch blijkbaar wat klem heeft gezetenaar gelukkig trekt dit vanzelf de aankomende dagen weg.
We zijn al weer lekker thuis en aan het genieten !