Bevalling s verhalen delen

Wat leuk om ook andere verhalen te kunnen lezen. Hier mijn bevallingsverhaal van mijn 3e kindje: 4 dagen overtijd en ik werd 's nachts rond een uur of 2 wakker met krampen. Ik herkende de weeën wel van het begin van mijn vorige bevallingen. Ze kwamen heel onregelmatig, er zat soms wel 7 minuten tussen en soms 3. Iedereen lag lekker te slapen en ik ben om 3.30 uur in bad gegaan. Ook in bad bleven de weeën om de 6 minuten komen en kon ik ze goed opvangen. Rond 7 uur heb ik mijn man wakker gemaakt, en de kindjes waren ook wakker. Omdat mijn man die dag aan een 3 daagse cursus zou beginnen vroegen we ons af of dat wel handig was. Daarom de verloskundige maar gebeld met de vraag wat we zouden doen. Ze wilde toch even komen om te kijken of hét zou gaan doorzetten. Om 7.45 uur was ze er. Ik had toen 4cm en ze heeft me gestript. Ze dacht dat het wel zou gaan doorzetten dus mijn man is thuis gebleven. Kindjes naar school gebracht. Ik zou gaan douchen en verloskundige zou om 10 uur terug komen om te kijken hoever ik dan was en ze zou dan proberen mijn vliezen te breken. Ik onder de douche maar hierna waren de weeën veel minder. Er weer vanonder en even op bed gaan liggen maar ook toen kwamen er weinig weeën meer. Dus hup naar beneden en ben ik maar gaan stofzuigen, toen kwamen ze weer wat regelmatiger en werden ze ook pittiger. Ik kon ze nog wel steeds goed opvangen. Om 10 uur kwam de verloskundige terug, toen 6 cm en heeft ze mijn vliezen doorgeprikt. Weeën bleven om de 3 minuten komen, kon ze goed opvangen. Rond 11.10 kreeg ik een wat drukkend gevoel, om 11.14uur 10cm, en na 2 minuutjes persen, om 11.16 uur mijn kleine ventje op mijn buik!! Een hele fijne bevalling om op terug te zien!

Ik voelde me de laatste dagen niet goed, wilde niemand zien, had al enkele afspraken afgezegd, ik had zo een druk in bekken maar niets deed vermoeden dat de bevalling al bezig was. Ik was pas over 2 weken uitgeteld. Ik was alleen, want de papa en ik waren al uit elkaar toen ik 2 maanden zwanger was ( Dat verhaal kan je lezen in mijn blogs) Toch hadden we nog contact geregeld en elke echo is hij meegeweest en toen waren we weer ff een gezinnetje. Maar er zat een andere vrouw in het spel die hem van me weg hield. Toch hebben we momenten beleefd samen, dat we samen sliepen en dat hij zijn hand op mijn buik legde en dan we fantaseerden over hoe onze jongen eruit zou zien. Zelfs 3 dagen voor de bevalling waren we terug een koppel. Hij had het uitgemaakt met haar en wou voor mij en onze kleine zorgen. De laatste avond gingen we niets vermoedend naar de film en daar ben ik weeën beginnen krijgen maar dat had ik nog niet echt door omdat ze niet echt pijnlijk waren, wel veel harde buiken en stampen dat onze jongen deed. We liepen naar de auto en ik vroeg of hij die nacht ook bij me wou blijven slapen. Het was volle maan en ik geloof daarin. Toch moest ik hem laten gaan, hij wou alleen zijn want zijn ex vriendin was hem aan het stalken met allerlei berichten. Ik kon hem niet overtuigen om met mij mee te gaan die nacht. De andere nachten was ik wel goed geweest en heeft hij zelfs nog seks met mij gehad. Ik ben dan verdrietig thuisgekomen en ben dan maar mijn bed ingekropen, voelde me weer al eens gebruikt. Zelfde geld was hij nu gewoon terug naar haar. Ik lag uren te piekeren in mijn bed en ben toen om 12 uur nog opgestaan om een sigaretje te roken. Daarna ben ik terug in bed gekropen en ben ik wel in slaap gevallen. Dat was echter maar van korte duur want om 1.45 uur werd ik wakker van een hevige stamp in mijn buik. Meteen kreeg ik felle rugpijn en buikpijn en moest ik naar het toilet. Toen dacht ik nog niet aan een bevalling maar heb ik toch mijn vriend gebeld omdat ik ongerust was. De pijn kwam in golven en ik nam de tijd er tussen in op: 3-4 min. Mijn vriend wou niet meteen komen, hij zei dat ik maar niet aan de pijn moest denken en dat ik maar moest proberen te slapen. Voor een bevalling was het te vroeg want het was nog 13 dagen. Ik ben toen wat op mijn bal gaan zitten en de oefeningen gedaan die mijn kinesist me had geleerd maar de pijn werd erger. Opnieuw mijn vriend gebeld, die was lastig omdat ik hem wakker had gebeld. Hij zei dat ik maar naar het ziekenhuis moest bellen en uitleggen wat ik voelde. Dat heb ik dan gedaan en die zeiden dat ik in een warm bad moest gaan zitten en als het dan beter werd dan waren het valse weeën. Werd het niet beter dan moest ik via spoed binnengaan. Ik deed het en even deed het goed maar daar was de volgende wee alweer. Ik mijn vriend gebeld en die is me dan om 3.40 uur komen halen. Dus ik heb bijna 2 uur thuis gezeten met helse pijnen. Het was maar 10 min. rijden naar het ziekenhuis en ik kreeg 3 keer mijn weeën. In de onderzoekskamer stelden ze vast dat ik al 7 cm ontsluiting had. Ik moest in een potje plassen. Bij liggen kreeg ik persdrank en toen gingen ze terug kijken en toen had ik al 9 cm. Dus op 10 min. van 7 naar 9. Ik had zoveel pijn en ik moest beslissen wil je een epidurale maar is niet gezegd dat die nog gaat helpen, aangezien het zo snel gaat. Ik besloot om geen te nemen. Ik was nu al zover dus ik zou nog wel ff op mijn tanden bijten want ze hadden gezegd dat ik over een halfuurtje mijn kindje al zou kunnen vastpakken. We mochten naar de arbeidskamer verhuizen. Maar toen heeft het nog anderhalf uur geduurd voor ik mocht persen. Want ik had nog geen 10 cm. Ik heb gevloekt en getierd, die pijn was echt ondragelijk. Het was een opluchting toen ik mijn gynaecoloog zag binnenkomen en ik mocht gaan persen. Toen heeft het ook nog zeker een uur geduurd, het persen want ik wist niet goed hoe ik moest duwen. De gyn en de verpleegkundigen hebben toen allemaal op mijn buik zitten duwen. Ze wouden hem met de zuiger halen maar ik heb dan nog 1 keer heel hard geduwd en daar was mijn manneke eindelijk, hij zag blauw. Maar hij ademde. Dat moment dat hij op mijn buik gelegd werd, was het mooiste moment hij voelde zo lekker warm aan en glibberig. Hij werd om 6.35 uur geboren. 49 cm en 3, 330 kg als ik het geweten had, had ik mijn vriend niet meegevraagd maar mijn moeder. die was mij al eerder komen halen en dan had ik nog een epidurale kunnen krijgen. dan had ik zo niet moeten afzien. wij zijn ook terug uit elkaar gegaan en geen haar meer aan mijn hoofd die eraan denkt nog iets met die man te beginnen. Mijn zoon gaat nu elke 2 weken naar hem toe en ondertussen heeft hij ook nog een andere zoon met die vrouw maar daar is hij ook niet meer mee samen. Hij heeft een andere vriendin die geen kinderen heeft en waarschijnlijk komen er ook geen meer. Ze zorgt wel goed voor Robbe en daar ben ik blij om.

Wat leuk dat jullie ook je bevallings verhaal willen delen :) Supper Zo zie je maar dat het bij iedereen net even wat anders gaat

Het rommelde al een paar dagen. Wat voorweeën, onrustige buik, stukjes slijmpropverlies... Maar het bleef daarbij. Op vrijdagochtend merkte ik dat mijn onderbroek nat was... vruchtwater? Ik wist het niet. Voor de zekerheid een inlegkruisje ingedaan. Daar vond ik wel telkens wat afscheiding en slijm op maar dat is ook wel normaal in deze fase van de zwangerschap. Vrijdagmiddag begon ik echter wat meer vocht te verliezen, en heb ik een kraamverband gepakt. Al snel bleek het vocht roze te zijn en zoet te ruiken. Toch vruchtwater dus! Maar goed, geen wee te bekennen dus afwachten maar. 's Avonds om 10 uur naar bed gegaan. Om 0.30u werd ik wakker met wat buikkramp... een wee? Een uur wakker gelegen en dat uur maar 2 krampen erbij gekregen. Dus dat schoot niet op. Ik ben opgestaan en ben onder de douche gaan staan. Daar een half uur gestaan, en weer 2 krampen gehad. Ja, dit waren toch wel weeën! Om 2.00u was ik beneden. Mn man gewoon lekker laten slapen. Film opgezet die we hadden opgenomen. Afwisselend op de bank - rondjes om de bank lopen afwachten op wat komen ging. Weeën kwamen dan om de 5 minuten, dan zat er weer rustig 20 minuten tussen. Aan de ene kant wist ik wel zeker dat dit het was, aan de andere kant word je onzeker als er dan opeens zoveel tijd tussen zit. Om 3.30 ging het opeens wat sneller; 6 minuten - 5 minuten - 4 minuten - 3 minuten... Ojee, dit gaat snel! Met mijn vorige bevalling nog in het achterhoofd (ook snel!) ben ik m'n man wakker gaan maken om 4.00u. Om 4.00u ook de verloskundige gebeld. Zij zou er met een half uur zijn en zou ook de kraamzorg inschakelen. In de tussentijd werden de weeën vervelender. Duurden langer, waren intenser en verplaatsten zich naar rug & benen. Om 5.00u het eerste onderzoek door de VK. De vliezen waren nog intact, waarschijnlijk zat er een scheurtje bovenin wat het vruchtwaterverlies veroorzaakte. Tijdens een wee heeft zij daarom de vliezen alsnog gebroken. Ik had toen 7 cm. Zij en de kraamverzorgster lieten ons toen even met rust. Ik moest proberen op m'n linkerzij de weeën weg te puffen. Nou, dat viel tegen! Ik kon vrij weinig met die rug & beenweeën. Wat een rotpijn! Om 6.00u kwamen er ook de eerste persweeën tussendoor. De VK constateerde ruim 9 cm, er zat nog een klein randje rechts, omdat ik constant op links heb gelegen. Zij vond het verstandig nog even naar de WC te gaan. Wat een hel! Ik kwam in een wee terecht waar ik niet meer uit kwam! Ik heb niet kunnen plassen maar het hielp uiteraard wel... ;D Eenmaal weer op bed mocht ik persen. Het was toen 6.20u. Deze fase vond ik fijner. Meer pauze tussendoor, en actief wat kunnen doen. In 12 minuten tijd is onze 2e zoon geboren! Mijn man heeft de lange lange navelstreng doorgeknipt. Na ongeveer 10 minuten kwam met een wee ook de placenta naar buiten. De placenta was heel gelukkig, alleen is er maar een klein deel van de vliezen naar buiten gekomen. Op zich niet erg, maar het komt niet vaak voor en moet in de gaten gehouden worden. De kleine direct aan de borst gelegd, hij ging gelijk happen en drinken! Heerlijk!!! Wat een verschil met onze eerste, die toen nog geen zuigreflex had... De VK is toen aan het hechten gegaan. Was volgens haar niet erg, en allemaal oppervlakkig, maar toch nog 8 hechtigen. Gelukkig heb ik er niet al te veel last van, minder dan na de vorige bevalling. Ik ben lekker gaan douchen, mijn man buidelen met de kleine. Toen ik weer enigszins fris en fruitig op bed was werd onze oudste zoon wakker. Hij heeft heerlijk overal doorheen geslapen! Mijn man is met hem gaan ontbijten, ik heb de baby weer aangelegd. Daarna is de baby gecheckt en aangekleed. Heel rustig hebben we daarna onze oudste zoon met z'n broertje laten kennis maken. Het was direct 'baby baby baby', hij kon z'n ogen er niet vanaf houden. En het gaat nog steeds erg goed! Eerst durfde hij alleen te aaien, maar een dag later wordt de baby bedolven onder schattige voorzichtige kusjes, erg lief! Ikzelf heb de eerste dag véél last gehad van naweeën. 2 oorzaken; de snelheid van de bevalling & de vliezen die zijn achtergebleven. Tijdens de pittige naweeën kreeg ik het erg warm, werd draaierig en begon te spugen. Keer op keer op keer. 's Avonds heeft dat bijna 45 minuten aangehouden, m'n man stond op het punt de VK te bellen toen ik weer opknapte. Op de WC zag ik toen ook dat er een stuk vlies mee was gekomen. Waarschijnlijk was de baarmoeder hard aan het werk dat eruit te werken. Sindsdien gaat het een stuk beter met de naweeën. 2e Dag heb ik er al geen paracetamol meer voor genomen. De kleine man doet het erg goed. De borstvoeding gaat heel goed, hij hapt goed en fanatiek aan. Hij meldt zich als hij honger heeft. Allemaal dingen die we niet van onze eerste zoon kennen, en wat het nu zó fijn maakt! Voor mijn gevoel was deze bevalling pittiger dan de vorige. De weeën waren heel anders, de vorige keer alleen buikweeën en die kon ik veel beter handelen. Ook het persen heb ik nu veel intenser meegemaakt. Kan me van de vorige keer helemaal niet voorstellen dat het hoofdje 'stond'... Dat zal ongetwijfeld zo geweest zijn, maar ik denk dat ik me er toen voor heb afgesloten. Het persen duurde toen 45 minuten, en nu 12, maar voor mijn gevoel zit er eigenlijk geen verschil tussen. Maar goed, ik kan terugkijken op een goede bevalling met een prachtresultaat! 3 mooie kerels om me heen, heerlijk!!

Om een uurtje of 4 `s nachts werd ik wakker omdat ik wat vocht verloor. Snel uit bed want we hadden het bed nog niet `vruchtwaterproof` gemaakt dmv een zeiltje. Even naar de wc geweest, inlegkruisje ingegaan, ik twijfelde of het urine of vruchtwater was. Toch maar weer gaan liggen, maar elk (half) uur er toch maar weer uit voor een nieuw inlegkruisje als weer wat voelde stromen. `s Middags hadden we een afspraak bij de VK, dus ik dacht (heel relaxed) ik geef het dan daar wel aan! Ook al was ik nog geen 37 weken, ik maakte me er totaal niet druk om. Mijn man heb ik zelfs niets verteld, hij is gewoon lekker onwetend naar zn werk gegaan! ;-) Om een uurtje of 12 had ik mn moeder aan de telefoon en verteld dat alles prima ging, me goed voelde en nog een aantal weken te gaan had! Toen ik daarna opstond stroomde toch wat meer vocht uit me... Even getwijfeld en toen toch maar de VK gebeld. Hij zei; ik kom even langs, maar je zult sowieso naar het ziekenhuis moeten omdat je nog geen 37 weken bent. Dus bel je man maar en pak je tas maar vast in! Hmmm, gaat het dan nu toch echt gebeuren? Mijn man geprobeerd te bellen maar hij pakte niet op... mannen! ;-) Toch via een collega van hem te pakken kunnen krijgen. Hij naar huis toe, en samen hebben we de tas ingepakt. Die stond nog niet klaar, want ik dacht dat kan rond 37 weken nog wel! VK kwam langs, en dacht wel aan vruchtwater maar wist het niet zeker. Op naar het ziekenhuis! Om 2 uur kwamen we daar aan, en in de auto had ik al de eerste lichte buikkrampen gehad. Daar aangekomen aan ctg gelegd, en die registreerde inderdaad al wat lichte weeen. Gynaecoloog kwam langs om te kijken of het vruchtwater wascwat ik verloor. Ze verzocht mij even op te staan. Haha, ik deed dat en een hele plens kwam vlak voor haar terecht, inclusief schoenspetters! ;-) Om 3 uur mochten we naar een andere kamer om af te wachten hoe de bevalling door zou zetten. Hier werden de weeen krachtiger, maar nog goed te doen! Om 5 voor 6 kwam de gynaecoloog checken hoe het ging. Nou, prima eigenlijk! Weeen werden sterkere en sterker en kwamen steeds sneller maar ik had nog steeds praatjes en kon nog steeds lachen. Om 6 uur had ik 4 cm ontsluiting, en mocht ik naar de kraamkamer. Daar ben ik door 2 verpleegkundigen onder de douche gezet want `dat is fijn`... Nou, ik vond het helemaal niet fijn! Al met al zo`n 10 minuten volgehouden... Toen lang shirt aangetrokken en op bed gekropen. De weeen werden nu toch wel erg pittig en lachen was er niet meer bij. Gevraagd om een ruggenprik, want ik trok het niet meer, en als dit pas 4 cm was?! Dit ging ik niet redden! Om half 7 kwam de gynaecoloog weer kijken, en direct kreeg ik persdrang! Bleek dat ik in een half uur tijd van 4 naar 10 cm ontsluiting was gegaan! Vind je het gek dat ik het niet meer trok?! De persfase vond ik erg fijn. Je kon bewust wat doen, en je had weer echte pauzes tussendoor. Ik was helemaal in mezelf gekeerd, heb alleen ja en nee geknikt als mij iets gedragen werd, er kwam geen woord meer uit. En om 7 uur werd ons kindje geboren! Nog een beetje beduusd keken mijn man en ik elkaar aan... In een uur tijd van 4 cm naar ons kindje! Dat ging snel! De navelstreng bleek een beetje kort te zijn dus die werd snel doorgeknipt door de gynaecoloog zodat ons kindje bij mij op de borst kon liggen. Toen we een beetje bijgekomen waren kwam onze vraag; wat is het? Haha, totaal niet meer belangrijk dus op zo`n moment! Een jongen! We hadden een zoon! De nageboorte kwam zo`n 10 minuten later zonder problemen. Ondanks dat hij zo vroeg geboren is had hij een score van 9-10-10, uitstekend dus! Een paar hechtingen gekregen, toen lekker gedouched en de familie ingelicht die ook allemaal stomverbaasd waren! ;-)

Superleuk dit! Eerder kon je deze verhalen makkelijker vinden. Zal die van mij hier ook even 'plakken' vanuit mn profiel.