Een dip maar met veel liefde
Na 6 maanden volledige borstvoeding gegeven denk ik dat mijn dochter voldoende benodigde antistoffen heeft om verder eigen weerstand op te bouwen. Maar helaas wordt ze ziek, een ontsteking van een open gekrabde eczeem, een hoge koorts, een verkoudheid, een oorontsteking, een obstipatie, waardoor ze nu niet wilt drinken, niet slapen, niet spelen; de hele dag doet ze moeilijk, ze wrijft in haar ogen totdat de huid eromheen beschadigd wordt. Binnen de anderhalve maand heeft ze dit allemaal gekregen. Wat een arm kind! Ik wil de pijn die ze nu heeft dragen, ik wil alle last die ze heeft op mij nemen....het doet zo pijn om haar ziek te zien. Ik kan alleen maar haar dragen, wiegen, iets doen zodat ze zich beter voelt.
Nu ben ik oververmoeidheid, heb last van mijn arm: tennisarm en carpaal tunnel syndroom. Maanden lang heb ik nog geen enkele nacht door geslapen, daarnaast heb ik slaap te kort. Mijn buik doet gelukkig nu minder pijn. Ik werk 4 dagen per week. Een drukke bestaan dus.
De relatie tussen ik en mijn man gaat niet zo goed, we hebben veel ruzies en harde woorden dat het meer kapot maakt.
Mijn hond is net geopereerd van een mogelijke kwaadaardige bult.
Toch kan ik hier nog zitten om dit te schrijven, wat een wonder! ik kijk naar mijn baby en voel liefde. Ze maakt me zo gelukkig, dankzij haar kan ik moeder zijn, dankzij haar heb ik energie en wil nog lang leven om haar leven te volgen. Bij haar heb ik de kracht om de tegenslag aan te gaan. Bedankt mijn lieve baby dat je bij mij bent.
reacties (0)