Opgelucht na eerste onderzoek van ass gyno

Ok... ik ga dan naar het zol voor een echo.
Zo al een ziekenhuis ik niet vertrouw.
Zeker nii na de dood van mijn tweeling.
Krijg ik mijn echo na 2 zenuwachtige weken.
Zegt de assistent van de gynaecoloog ineens
Ik zie niets.
Ik natuurlijk in paniek.
Zegt ze ja ik zie een toevoeging aan de
Linkereierstok.
Ik ze wa is da dan. Zegt die ik vermoed een
Buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
Ja hek van de dam ik in paniek.
Zegt die ik ga de gyno erbij roepen ma die zit
Nu met een bevalling dus eerst nog eens
Bloed laten nemen en dan krijg ge nog een echo.
Als het buitenbaarmoederlijke zwangerschap is
Betekend het dat we u moeten opereren onmiddelijk.
Ik wandel buiten. Ze had me gezegd zeg nog niets tegen je vriend.
Ja hallo das ook zijn kind he. ( wa zouden jullie doen)
Ik bel hem ik hoor zijn stem en zak in elkaar.
Vertel hem het verhaal.
Ik laat bloed nemen even later belt hij weenend terug.
Ik ben onderweg hoor ik hem zegge met tranen in de auto.
Ik zeg ok.
Ondertussen dool ik rond in het ziekenhuis.
Ga naar de wachtzaal van de echo. Gewacht tot zeker 13u30 mijn eerste echt was om 11u20.
Vriend was aangekomen. Hij zegt das mijn fout dat we ons kindje kwijt zijn.
Ik heb je opgejaagd.
Ik zeg das niemand zijn schuld en we zijn nog niet zeker.
Zelf was ik weer men sterke zelf hij was aant wene dus trooste ik hem.
Eindelijk de echo.
Ik zei tegen de gynaecoloog verteld me goed nieuws.
Zenuwen gierde door men lijf gans gespannen en hartkloppingen.
De echo.....
Ik zag drek ons kindje zitten in de dooierzak opgelucht.
Alles in orde maar moet wel rustigaan doen.
Voorzichtig zijn met de kinderen hun speeksel en de kat.

Kwaadheid heb ik nog steeds een beetje maar zoiets kunne zegge zonder zeker te zijn.
Maar ze doe enkel hun job.

Uitgerekend in september.
We gaan ervoor :-)