15uur en 40minuten..
Dat is hoe lang ik al zonder mijn wereld ben..
Zonder mijn perfecte helft..
Alles heeft zijn glans verloren.. Niets is het zelfde..
Gister avond om 10 voor 7 ging mijn prinses voor het eerst..
met haar vader mee.. (naar de andere kant van NL)
voor 4 hele dagen..
De enigste reden dat ik haar mee liet gaan...
Is omdat zij dit zelf heel graag wou..
ik lag gister om 21.30 in bed.. huilend....
ik ben al sinds juli 2009, dat is bijna 2,5 jaaar niet meer zonder haar geweest..
Ik weet mezelf geen raad zonder haar..
Mn huis is zo leeg en triest... me ogen zijn zo dik van het huilen..
En ik weet ze heeft het erg naar haar zin..
Maar ik voel me zo alleeen..
Toen ze gister vertrok voelde het of ik 100 x stierf in 1 moment..
Ik denk dat ik vrijdag niet red hoor.. Denk dat ik haar donderdag al ga halen..
Ik moest dit even van me afschrijven..
Ik voel me zo rot...
Geen badje vullen,, niet op bed leggen en n verhaaltje voor lezen.
Geen getroost snachts.. geen liefde volle knuffel en kusjes smorgens..
Geen ontbeidje.. geen tekenfilms..
Ik heb eindelijk de rust en tijd om alles aan te pakken hier..
Maar heb geen eens fut om mezelf aan te pakken..
Ben net een wrak..
Hoop dat dit minder word.. anders word het nog wat...
reacties (0)