De dag dat de tijd even stil leek te staan.....
03.04.10 snachts,, 1uur lang,, Weeen..
04.04.2010 De uiitgerekende datum,, WEEEN!!
Ze begonnen in de avond uren echt door te zetten,,
me vriend lag naast me op bed met een schrift, pen en stopwatch...
De hele naCht ging het zo door maar niet snel genoeg om de vk te bellen..
01.45 toch de VK gebelt,, 02.00 stond ze voor de deur,, pas 1 CM ontsluiting...
Daar ging ze weer en daar lag ik dan....
Ik moest haar om 5 uur terug bellen,, maar de weeen zwakte af,,
Me vriend viel rond die tijd in slaap,, die arme jongen was doodop,,
slapen kon ik niet (natuurlijk) dus liep m,aar te ijsberen door het huis..
in de ochtend 11 uur belde ik de VK dat de weeen echt te erg werden,,
Toen ze kwam had ik pas 3 CM ontsluiting... Ze vroeg of ik al naar het ziekenhuis wilde?
Maar ik wou nog liever even thuis blijfen want god mag weten hoe lang de rest van de ontsluiting zal duren,,
Ik moest haar rond 2 uur weer bellen,,, Toen ze kwam had ik pas 4 CM ontsluiting...
Op dat moment besloot ze me vliezen te breken,, Godsamme wat deeed dat zeer!!
Ze vroeg of ik nu snel naar het ziekenhuis wou gaan omdat de ontsluiting nu snel zal vorderen....
Aangekomen in het ziekenhuis (15.00) de weeen waren letterlijk ondragelijk aant worden,,
Ook daar nog steeeds maar 3/4 CM ontsluiting....
Maar mocht lekker in bad de ween opvangen!! echt heerlijk gewoon!
Na 2 uur kreeg ik ongelovelijke persdrang maar de ontsluiting bleef maar hangen,,
Ze hebben me uiteindelijk in een rolstoel gezet en door gereden naar het ziekenhuis zelf,,
Daar kwam ik op een verloskamer te liggen kreeg een infuus met vocht en hormonen voor de ontsluiting,,
Ook ging ik aan de CTG natuurlijk..
na 1 uur had k eindelijk 5 cm ontsluiting,, toen na anderhalf uur half ik 8 cm en jaaaaa,,
kapot lag ik te gaan komen ze me vragen wilt u pijnstilling? ik was helemaal van de kaart door de pijn
Ruggenprik of een been prik? maar aangezien ik zware persdrang had dacht ik niet meer helder na,,
gelukkig heb ik geen ruggenprik genomen maar toen gaven ze me wel de beenprik......
Daarna werd alles wazigg alleen de pijn van de persdrang weet ik nog en dat ik om de 5 min onder de douche sprong!
uiteindelijk na 2uur 10cm en mocht het persen gaan beginnen,, VERSCHRIKKELIJK,,
Want ze kwam niet!! en ook moest ik tijdens de perswee 3x persen nou de 1e 2x ging net maar bij de 3e x persen was de wee gewoon weg dus het ging niet zo lekker,,,
En elke keer als het hoofdje te voorschijn kwam verdween het net zo goed weer...
Me bekken zijn te strak.... Ze hebben me tijdens een wee in geknipt maar heb er niks van gemerkt,,
Ook hielp het niks! Ik weet nog de dokters zeiden ik kan haar hoofdje zien!! ze heeft een hoop haartjes en ik dahct nog,, jaaaa doeiiii.... tot me meoder zei nee ik zie dr hoofdje ook schat kom op even door zetten je kan het!!!!! en toen dacht ik hmm me moeder gaat niet liegen!! dus Uiteindelijk hebben ze de vaciumpop op dr hoofdje geplaatst en hebben ze echt staan trekken na 3x goed persen (want hadweer energy geput uit me meoders woorden) kwam daar eindelijk ons prinsesje te voorschijn! WAUW en weg was de pijn!!
Godzijdank geen keizersnede want dat zat er aan te komen als ze nie gauw kwam....
shit wat is dat lijden het waard geweest maar eerlijk is eerlijk er stonden meer dan 6 artsen om me bed plus me verloskundige me moederen me vriend en zonder die laatste 3 was het me niet gelukt hoor!!
De arts heeft me 3kwartier zitten hechten,, mja ik was zo intrance naar me kleine dat ik niks gemerkt heb,, zelfs nie dat me vriend de navelstreng door geknipt heeft hahaha.. Toen ze klaar was om 00.00 Stond me kamer vol met me moeder/vader opa en oma meschoonmama schoonzus en schoonbroertje...
Na dat alles en even 15mn bij komen ging ik een douche nemen,, terwijl ik opsta voel ik wat lopen ik denk ow bloed,,, zet een stap ennnnnnnnn wow kijk achter me een hele plas bloed.....
Huppa terug in bed weer een ander infuus en kreeg een katheter de hele nacht bah bah....
Ow tijdens de bavlling hebben ze 3x me blaas leeg gemaakt met een katheter WOW PIJNLIJK!!!
hahaha mja we hebben het overleefd en we hebben er iets moois voor gekregen!!
Ze zeggen dat je de pijn vergeet,, nou nee nooit zal ik dat vergeten! maar tis het helemaaaal waard geweest!
Ben zo trots op me kleine meid en me schatje hij heeft me zo goed gesteunt en hij was zo lief!
Echt super gewoon Nou veder weet ik even niet wat ik allemaal moet schrijven er is nog een hoop gebeurd enzo maar ik de kleine begint te huilen dus ladies Dutty calls hahahah
mama zijn is het allermooiste wat me is overkomen,,,
en idd ze zeggen je gaat je buikie missen,, nou ik geloofde ze niet!!!!!!!!!!!!
Maar tis echt zoooo miss me buikje echt en pff die kraamtranen en onzekerheid waren verschrikkelijk!
Gelukkig ben ik er aan gewent en voel ik me heel erg gezegend en gelukkig!!
Sorry als ik nog niet reageer op jullie blogs etc maar ben pas net thuis uit het kraamkliniek en ja thuis is het toch weer even wennen! Hoop dat ik gauw een beetje tijd heb om weer met me dinnetjes te kletsen!
Ben jullie niet vergeten hoor ondanks alle mooie gebeurtenissen hahah maar dit is zo speciaaaaaal
liefs xxxxxxxxxxx
-------------------------------------------------------------------------
Al met al ben ik al 13 kilo kwijt!!!!!!!!
Van 75 naar 62 !!
Dit is mijn buik nu,, Een week en 2 dagen na de bevalling..
Links
Over 4/5 weeekjes lekker trainen hahaha...
Vind opzich n og best mee vallen had hetr veeeeeeeeeeeel erger verwacht!!
Maar nu moet ik echt gaan! tot gauw ladies dikke knuffel van ons! xxx
reacties (0)