En ineens ben je ten huwelijk gevraagd! Zo onwerkelijk! En zo ontzettend gelukkig!
Vandaag is het precies 9 jaar geleden dat vriendlief mijn verkering vroeg op een pingpong tafel in een mooi park in ons dorp.
Vanmorgen nam B mij mee op pad, ik zenuwachtig omdat ik wist dat hij een verrassing voor me had, na een ritje door het dorp te hebben gemaakt met de auto was ik helemaal in de war?? Waar o waar gaan we naartoe? Waar is die winkel met die verrassing toch?? Na flink om de tuin geleid te zijn waren we onderweg richting "het" park toen ik dit in de gaten kreeg kreeg ik al last van een kloppend keel en werd ik plots heel erg zenuwachtig toen we daadwerkelijk stopte bij het park. Op dat moment schoot nog door me heen, zou het?? Nee dat kan haast niet dan zou B wel zenuwachtiger zijn, aangezien hij heel relax was.
B vroeg me uit te stappen en mee te lopen, eenmaal bij de ons welbekende pingpongtafel zei hij, wacht even hier kom zo terug....Je wil niet weten welke gedachten allemaal wel niet voorbij komen....................Seconden leken wel uren te duren!
En daar kwam hij dan, eenmaal bij mij ging hij op zijn knieën en vroeg: WIL JE MET ME TROUWEN??
JAAAAAAAA!!!!!!
Dus wij gaan TROUWEN!!
Een dikke kus en veel liefs een dolgelukkige bruid in spe!
reacties (0)