Bevallings verslag

Hey meiden,

Hier een verslagje hoe mijn bevalling is verlopen!

Zaterdag 2 oktober op 6.15 werd ik wakker door weeen...

Maar ik had dit gevoel al vaker gehad en dacht "jah jah straks is het weer over..."

Ben naar de wc gegaan en daarna weer inbed gaan liggen.

Kon echter niet slapen want om de 8 minuten kreeg ik een wee.

Heb Pascal toch maar wakker gemaakt om 7.15.

Hij zei ook dat ie bang was dat het weer zou afnemen...

Toch maar uit bed gegaan en een kopje thee gedronken.

De weeen bleven en kwamen steeds sneller, om de 5 minuten...

Om 9.15 hebben we mijn moeder en de verloskundige gebeld...

Mijn moeder kwam al snel, en de verloskundige was hier om 11.00, had toen al 5 cm ontsluiting.

Ze zei dat ze om 15.00 terug zou komen.

Ik moest echt lachen om het gevoel van de weeen, en zei dat ik er zo nog wel 85 zou kunnen krijgen haha.

Om 14.15 was de verloskundige weer hier en vertelde ons dat ik nu pas 6 cm had :(

Toen zakte de moed me wel even in me schoen...1 cm in ruim 2 uur...:(

Maar ze heeft wel me vliezen doorgeprikt, waardoor mijn weeen ineens heeeeel snel kwamen en best heftig waren.

5 min later ging ze weer voelen en zat ik al op 8 cm....

En voor ik het wist had ik persweeen.

Het ging allemaal heel goed tot ze na een weeen naar het hartje ging luisteren...

Heel langzaam, bijna weg...

Ik schrok me dood...

Ze zei"ja ik ga je bij een volgende wee knippen :O

En inderdaad, ze knipte veelste vroeg in een wee waardoor ik de knip echt heel goed voelde.

Even schreeuwde ik het uit van de pijn...

Maar niet veel later lag Milan op mijn buikje en begon te huilen!!

Het was toen 16.31.

Zijn navelstreng zat wel om zijn nekje, maar hij had zijn hand ertussen, naast zijn hoofdje...

Was dus niet zoals het hoort, maar gelukkig leefde hij!

10 minuutjes later is de placenta geboren...

Pas om 5 uur begon ze met hechten, had toen echt zoiets van"Blijf van me doos, heb er net een kind uitgeperst...

Maar jah het moest even...

Ondanks de hechtingen voelde ik me best goed, kon allen niet zitten...

Ik ben wel snel daarna gaan douche want ik had nog heel veel vruchtwater verloren bij de bevalling, was tot me haren nat!

Nu bijna een week later voel ik me weer goed genoeg om af en toe naar buiten te gaan.

Gister is Milan zijn klomvoetje ingegipst.

Best zielig, maar ja ook nodig...

Tot gauw!

Xxx Nath