Miskraam II

Daar gaan we weer......het had helaas weer niet zo mogen zijn.....

Op 30-1 stond mijn eerste echo gepland (met 10 wk) Dit was de eerste keer dat ik geen vroege echo heb gevraagd, ik dacht het zit wel goed. Nou had ik nou maar naar mijn intuitie geluisterd en het dus wel gedaan! 
Ik voelde het meteen, de echoscopist had dat ding er nog niet opgezet of ik wist al hoe laat het was. Hij bleef maar zoeken en zoeken (naar iets wat er simpelweg niet was) toen zette hij de hartslaglijn aan en toen dat een harde rechte streep bleef barstte ik in tranen uit....waarom nou weer! Allerlei gedachten schieten door je hoofd heen, maar vooral ook laat het ajb niet weer zo'n langslepend verhaal worden dat resulteerd in een curettage! Maar het ziet er goed uit. De dag na de echo kon ik terecht bij de gyn in het zkh. daar is weer een echo gemaakt (ditmaal inwendig) en het bleek een leeg vruchtzakje te zijn dat met 6w 3d gestopt is, maar mijn lichaam heeft het weer niet zelf uitgewerkt (missed abortion). Dus ik lekker 4 weken lang op een roze wolk...maar goed, besloten dat ik weer met tabletten begin. Die vrijdag avond om 23.00 ingebracht en ditkeer kwam het wel al meteen op gang. Om 2.30 werd ik wakker met erg heftige buikkrampen en dat ging af en aan de hele nacht door. 's ochtends om 6 uur werd Nikita even wakker, toen ben ik ook meteen naar het toilet gegaan en voelde dat ik weefsel verloor. Maandag stond weer een nieuwe afspr voor de controle. Dus hopen duimen dat het alles was. Maandag bleek tijdens de echo dat het vruchtzakje er inderdaad uit is, maar de baarmoederwand was nog erg dik. De verwachting is echter dat mijn lichaam dat verder zelf oplost. Afgesproken om het een week aan te kijken en komende maandag weer terug voor controle.

Oh ik hoop zo dat dit het is!! Wil dit graag achter me laten en weer met frisse moed beginnen! Om 2 redenen valt het mij ditkeer minder zwaar en de belangerijkste is natuurlijk dat ik Nikita heb! Wat ben ik toch dankbaar dat ik zo'n gezond mooi zonnetje in mijn huis het rondlopen! Ik heb ook geen tijd en geen zin om lang verdriet te hebben, mijn meisje houd mij lekker bezig en wat er ook gebeurd dat pakken ze nooit meer van me af! Daarbij komt ook dat het nog geen baby te noemen is, het was een leeg vruchtzakje, dus kan ik dat makkelijker een plekje geven. 

Dus we gaan het wel weer zien hoe dit gaat (af)lopen. Ik hoop dat ik mezelf niet weer gek ga maken net als vorige keer met zo dwangmatig zwanger worden. Dat werkt alleen maar tegen. Maar we gaan het zien.... ik hou jullie op de hoogte.