Overtijd

Wat is er met mij aan de hand!?

Afgelopen zondag was mijn NOD. Tenminste, dat denk ik.
De afgelopen keren ben ik ook netjes 28 dagen geweest, dus ben ik er maar vanuit gegaan dat dit nu weer zo is. Zeker weten doe ik het niet, want ik heb geen ovu-testen of temp kaarten gebruikt (ik moest het lekker op zijn beloop laten volgens de gyn, weet je nog...)

Vorige week in de aanloop naar de nod toe begon ik al heel erg last van mijn borsten te krijgen, heb ik bijna elke keer en neem altijd aan dat het de stijgende progesteron is na de eisprong. Maar normaal heb ik zo'n 2 dagen last van mijn borsten en dan zakt het weer weg en wordt ik ongesteld. Nu bleef het aanhouden en kreeg ik ook specifieke krampjes etc in mijn onderbuik (dus niet zoals met ongesteldheid) De hoop ging groeien, telkens naar de wc om te checken of er nog steeds geen bloed was en als een bezetene aan mijn borsten voelen! Zondag ochtend dus testje gedaan, helaas negatief, maar ik had hoop, want wellicht was de hcg te laag. Elke 2 dagen verdubbelt het hcg, dus ik heb netjes gewacht tot gister (dinsdag) en toen notabene 's middags op werk test gedaan (we hadden niet meer thuis, dus in de lunchpauze gehaald en toen kon ik niet meer wachten haha) maar je raad het al nog steeds negatief.

Logischerwijs zou je denken dat mijn ei dan waarschijnlijk veel later was dan ik denk, maar dan zou ik nooit al 5-6 dagen enorme last hebben van mijn borsten en nog steeds in de verste verte niet het gevoel van een opkomende ongi!

Nu is het woensdag en nog steeds heb ik niet het idee dat ik ongi moet worden, maaaar het gevoel in mijn borsten is wel iets afgenomen en in tegenstelling tot een paar dagen geleden voel ik me niet echt meer 'zwanger' What's the deal!?!

Ik haat dit! Laat me dan ajb ongi worden, zodat ik verder kan, of geef me ajb een positieve test!! Zooo onzeker wordt ik van dit verhaal, ik kan nu wel janken!! Ik weet dat jullie gaan zeggen dat zolang de duivels er nog niet zijn er nog van alles mogelijk is, maar ik heb zelf heel sterk het idee dat ik wellicht wel bevrucht ben, maar dat de innestelling of zoiets niet gelukt is. Ik heb gewoon geen vertrouwen meer op dit moment, gewoon intuitie zegmaar...

Het voelt allemaal zo ver weg, die wereld van zwanger worden, spulletjes kopen, mooie buik hebben, kindje verwelkomen en ervoor zorgen. Alsof het een soort film is waar je niet in mag spelen en ook nooit een rol in aangeboden zult krijgen. Ach ja ik hou er over op.... ik heb mijn hart weer even kunnen luchten, bedankt weer meiden!