Volgende stappen?

Hey meiden,

Even mijn verhaal van me af schrijven hoor...

Ik kom deze maand tot het besef dat het allemaal nou wel erg lang begint te duren. Vorig jaar ronde 1 zwanger en vervolgens zo'n 10 maanden helemaal niks! Ik weet het, ik weet het, het hoeft allemaal nog niks te zeggen, maar eerlijk gezegd begin ik het echt een beetje zat te worden.

Elke maand het speculeren over kwaaltjes, elke maand die spanning in aanloop tot de NOD, elke maand weer die enorme teleurstelling dat het weer niet is gelukt. Ik kan die tranen niet meer hebben. Ik wil gewoon weten of er iets aan de hand is of niet. Misschien is er iets na de curettage iets gebeurd in mijn baarmoeder, misschien is het zaad niet goed genoeg, ik wil het gewoon uitgesloten hebben. Mocht alles goed zijn dan weet ik dat tenminste en dan kunnen we gewoon rustig (nou ja soort van natuurlijk) verder proberen.

Ik heb al een beetje zitten neuzen en rondvragen op BB wat te doen. Ik heb voor mezelf een heel overzicht opgesteld wat er per maand is gebeurd vanaf dat ik gestopt ben met de pil met alle rondes en temp kaartjes erbij, dan heb ik dat tenminste helder mochten ze er om vragen. Voor nu wacht ik het nog heel even af tot mijn nod (waarschijnlijk zondag) hoewel ik weet en voel dat het weer niet raak is. En als het dan inderdaad weer niet is gelukt ga ik een afspraak maken in het ziekenhuis. Ik hoop dat ik dan meteen terecht kan zonder doorverwijzing, aangezien ik daar vorig jaar helaas veelvuldig heb rondgelopen voor zwangerschap/miskraam/curettage.

Zucht.....spannend hoor. Mijn moeder heeft een heel naar verleden met zwanger worden (7 miskramen, ik had het nauwelijks overleefd en na mij mocht ze nooit meer zwanger worden, haar lichaam stoot namelijk een zwangerschap af) En mijn oma heeft helaas ook met moeite mijn moeder op de wereld gezet. Dus ergens had ik altijd in mij achterhoofd dat mij dit ook te wachten zou staan, maar toen werd ik opeens in ronde 1 zwanger, nou het geluk kon natuurlijk niet op! Ik hoopte dat het mij gespaard zou blijven. Nu weet ik dat niet meer zo zeker. Ja, ik ben echt wel positief en denk echt niet meteen dat het allemaal nooit meer gaat lukken (dingen zijn nu ook anders dan 30 jaar geleden natuurlijk) maar toch zit ik er nu even doorheen.

Maar goed, ik heb het even lekker van me af kunnen schrijven en we moeten gewoon maar stap voor stap kijken hoe het zal gaan. Stap 1 is mijn nod, dus ik hou jullie op de hoogte.

Meiden bedankt voor het lezen en veel liefs van Syl!