Amnionstreng & 20 weken echo.
Na mijn vorige blog heb ik nog 3 echo's gehad, één ter controle voor de amnionstreng, één voor de geslachtsbepaling en vanmorgen dan de 20 weken echo.
De amnionstreng die ik in mijn vorige blog beschreef, heeft er voor gezorgd dat ik de afgelopen weken toch wel bang ben geweest. Een week nadat we de echo hadden waar de streng ontdekt werd, heb ik een extra echo gekregen. De verloskundige begreep mijn angst, maar heeft wel gelijk verteld dat ik me niet zoveel zorgen hoefde te maken. Ook de echo wees uit dat ik niet bang zou hoeven zijn, want de amnionstreng was gewoon niet te zien. Na de echo benadrukte de verloskundige dat ik me dus geen zorgen hoefde te maken. Maar stiekem, bleef ik dat wél doen. In mijn gedachte bleven vragen ronddwalen 'wat als de streng nou dan geknapt is? wat als ze 'm nu gewoon over het hoofd hebben gezien?'
Ongeveer 2 weken later hadden we de geslachtsbepaling gepland staan. Want net zoals bij Vinz, wou ik het níet weten, en Jeroen weer wel. Hij heeft me uiteindelijk overgehaald door uitspraken als: 'Als het een jongetje is, hoeven we de kamer niet overnieuw te schilderen. Als het een meisje is dan kunnen we de kleertjes wegdoen en moeten we meer kleding aanschaffen.' Ook bij deze echo was de amnionstreng niet te zien. Ze hadden er ook niet echt naar gekeken, omdat ze die echo maken zonder dat ze de zwangerschapskaart bekeken hebben.
Maar goed, ik weet van mezelf dat ik enorme stresskip kan zijn. Vooral op dit gebied ben ik een enorme angsthaas. Dus ik had mezelf voorgenomen, dat als de 20 weken echo goed zou zijn. En de amnionstreng dan niet zichtbaar zou zijn. Dán zou ik me gewoon écht geen zorgen meer hoeven maken. De spanning werd me weer veel te hoog, eergisteren flink geruzied met Jeroen en gisteren helemaal kapot en brak van de buikpijn. Puur door de spanning. En vanmorgen éindelijk de 20 weken echo.
Ons kindje doet het super, alle metingen kwamen mooi uit op 20.5 en het gewicht is nu 368 gram. Onvoorstelbaar klein dus! De baby groeit prima, en ligt precies op schema. Toch bleef het wel een gek idee, op de echo was een ontzettend beweeglijk en druk kindje te zien en ik voel helemaal niets! Maar goed, dat komt omdat de placenta aan de voorkant ligt. Volgens de verloskundige zou het niet lang meer duren voordat ik beweging voel. Omdat het kindje continu heel hard tegen de placenta schopte. Het geslacht van ons ukkie is ook bevestigd vanmorgen! We hebben een paar mooie foto's en een leuk dvd'tje mee gekregen.
Zoals het er nu naar uit ziet, krijgen wij er in augustus dus een gezond kindje bij! Gelukkiger kunnen we ons niet voelen!
reacties (0)