Movicolon & klysma
In de update van mijn jongens was te lezen dat Dani vorige maand 2 weken Movicolon (laxeerpoeder) heeft moeten gebruiken. Hij was er nu iets meer dan een week vanaf... We merkten zelf al vrij weinig verschil in zijn ontlasting. Geen verschil in regelmaat, hoeveelheid of kleur. Samen besproken het nog aan te kijken tot komende week, en dan moesten we toch een controle afspraak maken bij de huisarts. Maar het afwachten duurde blijkbaar toch te lang.
Omdat Dani nu naar de basisschool gaat, kunnen we niet helemaal in de gaten houden of hij poept, en hoeveel hij poept. Thuis gaat hij vrijwel niet meer naar de wc, dus we verwachtte dat hij dan wel op school was geweest. Hij zegt ook gewoon 'Ja', maar volgens mij ook omdat hij denkt dat we dat willen horen.
Maar goed, vanavond na het eten dook hij opeens weer ineen. 'Mama, ik heb echt buikpijn.' Ik mocht eerst niet aan zijn buik voelen, maar na enig aandringen werd het geaccepteerd. Ja hoor, behoorlijk hard. Hij moest poepen. Hup de wc op. Het klonk echt alsof het er in een grote hoeveelheid uitspoot, en het koste hem ook echt enorm veel moeite. Echter was het niet meer dan de grote van een spruitje. Kleur was ook erg vreemd. Naar de HAP gebeld. Ik moest hem temperaturen en ze zou gaan overleggen met de arts. Temperaturen (37.2) was een regelrechte ramp. Zodra de thermometer in zijn kontje zat begon hij te krijsen en te huilen van de pijn. Na ongeveer 15minuten werd ik terug gebeld. Advies; weer 2 weken Movicolon gebruiken, en eenmalig een klysma inbrengen. Nee! Medicijnen opgehaald, en Dani uitgelegd wat er ging gebeuren. Mijn moeder heeft de klysma ingebracht, terwijl ik mijn bange huilende zoontje stevig vast hield. Arm ventje. De klysma moest binnen 20minuten werken, en dan zou hij flinke ontlasting moeten hebben. Na 10minuten gaf hij aan te moeten poepen. Joepie! Nou, nee dus, het deed dit keer gelukkig geen pijn, maar die flinke ontlasting bleef uit. Hij heeft een ontzettend klein beetje gepoept... Maar meldde wel dat de buikpijn niet meer zo heel erg was.
Verdorie, het is zo sneu! Jeroen en ik hebben besloten dat als hij morgen weer zo in een duikt we weer contact opnemen met de HAP. Is dit niet het geval gaan we maandag sowieso naar onze eigen huisarts, want dit is toch niet normaal? Na 2 weken laxeerpoeder, 1 week rust en 1 klysma zou hij toch gewoon moeten kunnen poepen! We gaan een verwijzing vragen naar het ziekenhuis, want we zijn ergens wel bang dat er meer aan de hand is dan alleen verstopt zitten.
Toen ik Dani in bed legde, heb ik hem nogmaals verteld dat ik ontzettend trots op hem ben. En dat hij het heel goed had gedaan. Van zijn reactie smolt mijn hart, en werd ik volledig warm van binnen: 'Mama ik ben ook heel trots op jou!'
Sorry voor mijn lange blog. Moest even mijn ei kwijt.
Liefs een bezorgde mama...
Toen ik Dani in bed legde, heb ik hem nogmaals verteld dat ik ontzettend trots op hem ben. En dat hij het heel goed had gedaan. Van zijn reactie smolt mijn hart, en werd ik volledig warm van binnen: 'Mama ik ben ook heel trots op jou!'
Sorry voor mijn lange blog. Moest even mijn ei kwijt.
Liefs een bezorgde mama...
reacties (0)