Nóg niet klaar...
Ik word gek... Helemaal compleet gestoord, gek, debiel en kierewiet!! Inmiddels 36.5weken zwanger en nog steeds niet klaar, er moet nog zoveel gebeuren!! Bij de zwangerschap van Dani had ik alles al af vóór de 30weken, tenminste daarna moest ik alleen de babywas nog doen... Maar nu!? De baby was is gedaan, en dat is ook het enige waar ik dat z'n 'Pfoee' gevoel bij heb. Want jeetje mina wat is het ook alweer een ***werk om al die kleine kleertjes te strijken!! Maar goed, dat is dus in ieder geval wel gedaan...
Maar de rest!? Nóg steeds niet af! Op de baby kamer staat (hoe slecht het ook is) nog het een en ander dat opgeruimd moet worden (naar de schuur). De lamp & het gordijn moeten nog opgehangen worden, bedje moet nog worden opgemaakt, kamertje moet nog gepoetst, raam moet (héél nodig) gewassen worden... En dat is alleen de babykamer nog...
Voor de rest in het huis moet er ook nog het een en ander gebeuren. De was heeft zich op onze slaapkamer goed opgestapeld, en ook de woonkamer heeft weer een flinke opruim/poets beurt nodig... Ik merk gewoon echt dat het de laatste tijd nog rotter gaat met me en dat zie je aan de hele hut... Maar hoe krijg ik dit toch allemaal voor mekaar vóór dat de baby er is!? Gelukkig komt mijn vader vandaag de lamp & het gordijn op de babykamer ophangen!! Dat is alweer een goed vooruitzicht...
Ik heb nou alweer de hele morgen last van voor weeën, ze zijn al de hele week (onregelmatig) aanwezig maar worden wel wat sterker... De pijn in mijn buik blijft ook nog steeds aanwezig, maar dat had ik ook niet anders verwacht. Met als gevolg dat ik zelf dus ook nog steeds niet veel kan doen. Mijn lieve Jeroen helpt echt zo hard hij kan mee, maar na werkdagen van 12uur is ook hij bekaf. Ik voel me schuldig dat ik hem niet kan helpen zoals hij wilt, en hij wijst mij juist iedere keer terug naar de bank: 'Zorg jij er nou maar voor dat de baby goed afgewerkt word!' Hij heeft echt door dat deze zwangerschap erg veel van mijn lichaam vraagt, de lieverd! Maar goed, ik blijf me toch rot voelen dat ik niet datgene voor hem kan doen wat ik graag wil. Ik wil hem gewoon ook dingen uit handen kunnen nemen!
Vanaf zondag 'mag' het gebeuren, maar we hopen dat het meneertje in mijn buik toch iets langer blijft zitten. Hebben we net wat meer tijd om alles af te krijgen. Deze mevrouw gaat nu heel hard de radio aanzetten en dan opruimen & poetsen... En zodra tijdens mijn 'rust momentjes' ga ik weer verder met de schilderijtjes van de babykamer, hopen dat ik het op dit tempo toch allemaal nog klaar krijg voor dat ons meneertje zich meld!
reacties (0)