Druk en verdrietig...
'Niet zo zeuren, een 2jarige is nou eenmaal veel werk. Iedere moeder van een kind van 2 heeft het druk. Je bent echt geen uitzondering hoor!'
Dát krijg ik zo nu en dan te horen, bij die opmerking halen mensen écht het bloed onder mijn nagels vandaan! Maar ik laat ze dan maar gewoon dom verder denken...
Dat ik geen uitzondering ben weet ik ook wel, maar ik heb het gewoon écht druk, ik zit niet alleen met een 2jarige zoon die veel aandacht eist! Het is dat ik nu vakantie heb van school(wat een minimale last van mijn schouders haalt) maar nu ik "vakantie" heb, heb ik het alsnog ontzettend druk! Ik ben op dinsdag en woensdag nog steeds op stage te vinden. En de rest van de week ben ik eigelijk wel te vinden op de werkvloer van mijn bijbaan(je moet iets als je de huur moet betalen he!). En als ik dan op het punt sta om te vertrekken naar mijn werk dan denkt Dani dat het opeens hoognodig is om een mega drama te gaan maken! Nergens voor nodig maarja, wat doe je eraan... Niet veel althans...
Verdrietig, daar gaan we weer... Oma, mijn lieve lieve oma. Het feit dat ze kanker heeft staat vast. Maar nu is de vraag WAAR!?!?!? Mijn oma hoort dus daadwerkelijk bij de 5% van de patienten waar ze de uitzaaiingen wel zien, maar het tumor niet! Hoe kan dit nou!? Ze zijn vorige week maandag met de chemo begonnen, een kuur aan de eierstokken. Hopende dat deze aanslaat, oma is erg moe van de chemo maar is gelukkig nog niet kotsmisselijk en dergelijke... 9 Augustus wordt er bloed geprikt om te kijken of de chemokuur is aangeslagen, zo niet dan is het de alvleesklier. En dan is het (hoe hard het ook klinkt) aftellen... Er kan dan niets meer gedaan worden... Dus ik zit nu nog 1,5week in de stress hopende dat deze kuur wel aanslaat, waardoor ik hopelijk nog wat langer kan genieten van het fijne mens wie mijn oma is... Ik houd van mijn oma, als van niemand anders! En wie haalt het in godsnaam in zijn kop om MIJN oma zo ziek te maken! Het liefste mens dat er op de aardbol bestaat!
Ik lijk blijkbaar wel op haar... Qua uiterlijk, ik heb dezelfde neus(waar ik eigelijk niet eens zo blij mee ben) ik lach soms ook hetzelfde.. Maar qua karakter.. BAM hoppataaa! Ik ben serieus net zo eigenwijs en koppig als oma... Nog een vergelijkenis, mijn oma was ook een tienermoeder! Mijn tante is geboren toen mijn oma 16jaar oud was(eigelijk had mijn oma ook 17 moeten wezen, maar mijn tante wou er eerder uit...:S) ik was 17 toen mijn mini geboren werd... Dat is ook een reden waardoor het mij duidelijk werd toen ik zwanger was dat het zeker goed kon gaan! Oma was in 1950 bevallen van een dochter toen ze dus nog maar 16jaar was... Dan kon ik dat in 2008 op mijn 17e toch ook wel... En ja hoor. Het is bewezen. Ik ben net zo'n doorzetter als oma... Ook IK kan het!
reacties (0)