Ik was er al bang voor...

Ik heb gelijk gehad, ookal was de test negatief... Ik was wel zwanger, maar sinds vannacht niet meer...

Ik zit nu weer met dikke tranen in mijn ogen, ik weet nu waar mijn enorme buikpijn vandaan komt... Mijn lichaam was het vruchtje aan't afbreken, ik had wel een kindje in me !
Ookal zou het nu niet handig uitkomen, een kindje erbij, doet het me ontzettend zeer ! Wat voel ik me belabberd, zo naar, zo verdrietig...
Ik had het stiekem al in mn hoofd, en mn zwangergevoel was terecht, maar het gevoel dat het wel eens fout kon zijn ook... Ik vind het zo erg ! Jeroen vindt het heel erg voor me, maar hij voelt niet echt iets. Omdat de test negatief was zegt hij... Maar hij ziet wel goed aan me dat het mij weldegelijk iets doet...

Ik weet nu wel dat mijn spiraaltje toch niet zo betrouwbaar meer is, maandag bel ik de huisarts... En dan maar naar opties voor andere anti-conceptie... Ik wil er eigelijk niet eens aan denken, ik kan alleen maar huilen...