Ik laat hem niet gaan...
07 februari 2005, carnavalsmaandag. Dat is de dag dat ik Jeremy voor het eerst zag. Hij ging dat jaar verkleed als meisje, dus kwam hij de trap af in een kort rokje, sportsokken hoog opgetrokken en een roze pruik op. Ik was meteen stapel gek op hem, maar door z'n outfit had ik zo mijn twijfels of hij wel op meisjes viel. Diezelfde week vertelde ik mijn beste vriendin dat ik de jongen van mijn dromen had ontmoet.! Ik was net van januari 14, hij werd in maart 17...Halverwege december sloeg bij hem de vonk ook over.
Met valentijnsdag in 2006 liet hij me voor een gesloten deur staan. Hij was niet thuis, ondanks dat we afgesproken hadden. Carnaval viel laat dat jaar, eind februari... Op carnavalsmaandag kwam ik er achter dat hij al 1,5 maand naast mij nog een vriendin had. Voor mij was het ala minute over!! Die vrijdag 03-03-2006 kreeg ik te horen dat een van mijn beste vrienden op 14jarige leeftijd was overleden aan een hartstilstand...
Drie maanden kon ik Jeremy niet zien, als ik hem zag begon ik te huilen. Hij had mijn hart gebroken. Ik koos voor een nieuw vriendje. Achteraf geen goede keuze, hij mishandelde me. En als ik ook maar het lef had om 'Jeremy' te zeggen, den kreeg ik des te meer klappen... Het resultaat: thuis ging het weer steeds slechter en slechter, hij maakte het uit waardoor ik me nog minder waard voelde en op ten duur werd ik weer uit huis geplaatst...
19 februari 2007 de zaterdag voor carnavalsmaandag. Ik was uit met Stan, een van mijn beste vrienden. Ik ging net van café naar café toen ik opeens hoorde: 'Euhj Em, zeggen we niets meer.!?' Mijn hart sloeg op hol, het was Jeremy. Mega creapy verkleed, more sexy as ever.!!! Op dat moment viel ik weer als een blok voor hem... Ik had inmiddels ook al de nodige alcohol op...
Maar ik vertrouwde hem niet, hij had me pijn gedaan... Zoveel pijn had hij me niet mogen doen. Toch afgesproken om de dag erna samen uit te gaan. En toen, Carnavalsmaandag was ik té zat om naar huis te gaan...
Ondanks dat ik hem niet 100% vertrouwde gaf ik hem op 31 maart 2007 toch een kans, en toen ik eenmaal met hem naar bed was gegaan zei mijn gevoel dat ik hem kwijt zou zijn...
Maar ik had het mis.!
Jeremy en ik zijn nu iets langer dan 1,5 jaar samen. Hebben een prachtige zoon, en we zijn gelukkig.! Mijn twijfels, die heb ik bij het oud vuil gegooit... Hij maakt mij gelukkig, sinds 2005 is hij degene die ik niet meer uit mijn hart en uit mijn hoofd kan sluiten. Jeremy is voor mij alles, hij is mijn steun en toeverlaat. Ik kan hem weer vertrouwen, en hij is er gewoon altijd voor me... Hij is de liefde van mijn leven, hij is de brenger van mijn geluk, hij is de vader van mijn zoon.!
Dat zag ik pas in, op het moment dat ik hem bijna kwijt was... Op het moment dat ik dacht dat ik hem zou laten gaan, hem moest laten gaan...
Maar dat doe ik niet... Ik laat hem niet gaan.!
Jeremy...
Onze liefde maakte een kindje,
Onze liefde is nog in het klein,
maar het duurt niet lang,
en onze liefde zal dan groter zijn.
Onze liefde deelde zich,
onze liefde werd één...Onze liefde maakte een kindje,
Onze liefde is nog in het klein,
maar het duurt niet lang,
en onze liefde zal dan groter zijn.
Mijn liefste, mijn schat, mijn alles...
31-03-2007
reacties (0)