Twijfels...
Mijn ouders zijn het niet eens met mijn partner keuze. In hun ogen kan ik véél beter krijgen dan Jeremy. Ik ben véél meer waard, volgens hun. Eerder vertelde ze me dat dagelijks, zelfs nog toen ik zwanger was van hem. Sinds ik mijn mond heb open getrokken en er wat van heb gezegt is het minder geworden. Maar toch, ik krijg het nog regelmatig te horen.
Omdat Jeremy zelf nog niet echt gewend is aan het vader zijn, en omdat hij zelf nog steeds problemen heeft vanuit zijn jeugd enzo vergeet hij snel dingen en komt hij vaker zijn afspraken niet na. Mijn ouders verwijten hem dat.
Het resultaat: Jeremy en ik hebben steeds meer ruzies, onenigheden en meningsverschillen... En ik begin zelfs te twijfelen of onze relatie nog wel stabiel genoeg is om er energie in te steken. Ik hou enorm veel van Jeremy en ik wil hem echt niet kwijt. Maar ik mis mijn eigen ik eigelijk ook wel heel erg.
Nou wil ik mijn ouders niet overal de schuld van geven, want het is niet hun schuld. Maar ik ben het zo enorm zat om steeds aan te horen wat Jeremy allemaal niet goed doet, en wat hij allemaal beter zou kunnen doen. En dan krijg ik commentaar omdat ik het voor hem opneem.
Hij is verdomme wel MIJN partner die ze recht in MIJN gezicht aan het bekritiseren zijn.!!!!
Ik merk wel dat alle ruzies tussen Jeremy en mij alleen hier bij mij thuis afspelen. Gisterenmiddag zijn we naar Jeremy gegaan, en vannacht zijn Dani en ik daar ook blijven slapen. En we hebben het zo enorm gezellig gehad.! Geen ruzies, geen meningsverschillen, helemaal NIETS.!! Heerlijk was dat. Maar op de terugweg naar mijn huis was het weer raak, en eenmaal thuis al wéér tussen mijn moeder en mij.
Ik ben het zat, en ik wil zo snel mogelijk weg bij mijn ouders, het gaat zo gewoon niet. En ik wil mijn relatie er niet onder laten lijden, maar dat gebeurt wel.!
Wat kan ik hier aan doen.!? Hóe kom ik hier vanaf.!!?
reacties (0)