Mama-drama
Ik heb echt last van mijn emoties. 's Nachts huil ik mezelf in slaap, wordt 's morgens niet meer uit mezelf wakker, en slaap zelfs door mijn wekker heen. Ik kan dit allemaal niet aan, en dat doet me pijn.!
Werk, school, voetbal, Jeremy en Dani's opvoeding... Dat is echt te veel voor me. Ik wordt helemaal gek. Ik hou van Dani, echt heel erg veel. Maar ik kan geen goede moeder voor hem zijn...
Soms wil ik gewoon mijn spullen pakken en Dani bij mijn ouders achterlaten. Maar dan denk ik aan Jeremy, zijn moeder liet hem in de steek toen hij 3,5 jaar was. En hij weet nou niet eens of ze uberhaupt nog leeft, hij heeft totaal geen contact meer met haar.
En dat wil ik Dani niet aan doen, maar toch zou ik graag even rust willen. Tijd voor mezelf, tijd voor Jeremy. We hebben ook nog een relatie om aan te werken, we zijn 30september 1,5 jaar samen. Heel kort nog.! Maar we hebben wel al een baby. Ik mis mijn 17 zijn...
Mam zegt wel dat ze wilt dat ik zoveel mogelijk 17 blijf. Maar hoe kan ik 17 blijven als ik me niet eens meer 17 voel.!? Ik kan niet zomaar even spontaan weggaan, alles moet ik regelen. Met de meeste vriendinnen, heb ik niet eens echt contact meer...
Af en toe heb ik er spijt van dat ik geen abortus hebben laten plegen, en ik voel me zo schuldig door deze gedachte. Want ik hou wel enorm van Dani...
Wat is er toch mis met me.!?
reacties (0)