Mijn zwangerschap

Mijn zwangerschap..

Dit is mijn eerste blog en ik wilde eigenlijk eens mijn zwangerschap van het begin tot nu samenvatten..
Ons wondertje was niet gepland aangezien ik eerst mijn studie wilde afronden en dan een jaartje gaan werken en dan pas wilde beginnen aan een gezinnetje maarja als je niet genoeg oplet dan ben je het zelf schuld zeg ik maar.. wel maak ik gewoon mijn opleiding af en gelukkig heeft mijn vriend een vast contract in het ziekenhuis in Heerlen. Ik werd in begin september geopereerd en kreeg een galblaas verwijdering, toch de pil blijven slikken en door de medicatie etc heeft deze niet gewerkt zoals het hoorde maar goed dat ten zijde we zijn harstikke gek op onze meid..

Mijn eerste trimester verliep langzaam, ik was bang dat het mis zou gaan en ik was elke morgen zoooo erg misselijk dat ik geen zin meer had om slapen te gaan het s`avonds.. Ook was ik erg moe en chagarijnig, mijn arm mannetje had toen al wat te voorduren!! Rond de 8ste week kreeg ik bloedingen maar gelukkig was dit niks ergs.. Echt een schrik moment.. Toen ik een inwendig onderzoek had laten verrichten en urine had afgegeven bleek het dat ik een zware uringeweginfectie had.. poeh gelukkig zeg dacht ik!!

Mijn tweede trimester verliep redelijk goed, ik had leuke dingen in vooruit zicht zoals, de pretecho en natuurlijk het verhuizen naar ons mooie hoekhuisje, jeeej ik was super blij eindelijk uit die flat (waar ik het niet slecht had hoor) maar nu heb ik gewoon het gevoel het is van ons en heerlijk gewoon!! De 17de week stond de pretecho gepland, hier heb ik dus echt naar uitgekeken eindelijk ons wondertje zien! Eindelijk was de dag er, we gingen erheen en we konden direct naar binnen alles zag er heel goed uit en ook kregen we te horen wat ons wondertje voor geslacht had! EEN MEISJE jippie sweet! Toen we naar de auto liepen voelde het niet helemaal goed, dit gaf ik ook aan bij mijn vriend.. Vervolgens belde mijn vriend erheen op om toch nog een afspraak te maken om toch nog eens alles te laten checken.. Nou mama`s gevoel lag goed, ons dochtertje heeft een schisis.. Dat was even schrikken pfff.. Maar goed.. die week erop kregen wij de medische echo en hier bevestigden ze ook mijn gevoel.. Hierna kwamen we van de ene afspraak in het ziekenhuis na de andere.. het was allemaal hectisch en niet leuk maar goed wij wilden ook duidelijkheid hebben.. Gelukkig is schisis geen ziekte en doet het de babytjes geen pijn.. Nu is het dus zo dat ons meisje waarschijnlijk type 1 of 2 heeft maar met 100% kunnen ze dit niet garanderen, helaas.. Als ze nu 3 maandjes oud is word ze meteen geopeerd en is het weg, echt zielig maar het moet! Aan het begin was ik door de hormonen overspoeld en erg verdrietig hierom, maar heb de draad weten op te pakken.. Ik bedoel so what een schisis wat is daar erg aan?? Ik ga heus niet minder houden van haar hierdoor.. en ik wilde ook niet dat mijn dochtertje dit aan voelde.. Het was wel erg moeilijk maar het is mij (ons) gelukt..

Het derde en laatste trimester verliep minder hectisch, we hebben ons eraan gewend, ook zitten we lekker in ons nieuwe huisje en genieten hier met volle teugen van! De laatste 3 weken zijn zwaar en de voorweeen van start gegaan, ook is onze kleine muis volledig ingedaald en nu is het afwachten geblazen haha.. Dus dames wish me luck met de laatste 2 weekjes!! En dan hopen dat het een goede bevalling zal worden.. We zijn uitgeteld op 7-7-11, spannend dus!

Liefs xxxxxxxxsie