Eigenlijk schrijf ik dit puur voor mezelf, voor mijn verwerking. Maar mocht je willen reageren, of het je toch aanspreken, of vragen hebben... reageren mag natuurlijk altijd!
Ik weet dat anderen aan dit verhaal waarschijnlijk weinig zullen hebben, maar het is onze reis naar onze wens waar ik later op terug wil kijken.
En dat pad verloopt helaas met hobbels op de weg!
Afgelopen vrijdag (4 oktober) zou onze eerste echo zijn geweest. Een datum die direct in je gedachten is en niet meer weggaat.
Nu was er dus niks om naar uit te kijken deze dag en dacht ik er dus even extra aan.
Maar ik hield me sterk en ook die dag ging weer voorbij! Zaterdag lekker samen uiteten gegaan, we waren wel even toe aan wat leuks doen samen.
Nog iets minder dan een weekje en dan is mijn menstruatie datum (als het goed is, aan de hand van positieve ovulatie testen/eisprong)
Spannend dus weer! Stiekem hoop je erop meteen weer zwanger te zijn zodat het avontuur weer verder kan gaan... maar ja we zullen het zien.
Die wachtdagen vind ik dus wel even spannend, maar we zien het wel. Ik word liever ongesteld dan weer een miskraam dus kan er denk ik wel beter mee omgaan nu.
Ik ga ook zeker niet voor NOD testen... ik stel het liever allemaal uit mocht ik niet ongesteld worden.
Misschien herkenbaar voor mensen die ook een miskraam hebben gehad?
We gaan weer een nieuwe week in, vol moed en vol hoop ❤️
reacties (0)