De beste wensen!
Hallo allemaal!!!!
Normaal ben ik niet zo van de massale nieuwjaarswensen e.d. maar dit jaar heb ik zo veel om dankbaar te zijn dat ik toch maar een berichtje rond wil sturen met mijn gedachten over 2013.
Wat was 2012 een mooi jaar.... Het jaar waarin ons 2e dochtertje verwekt is.. Het jaar waarin ik het grootste deel van mijn zwangerschap heb mogen doormaken! En het jaar waarin mijn vriend en ik daardoor heerlijk veel in huis hebben geklust om alles klaar te maken voor de komst van ons 4e gezinslid!
Dan komt nu 2013, het jaar waarin ik weer zal gaan bevallen. Het jaar waarin onze lieve kleine meid ineens grote zus gaat worden! En het jaar waarin ik opnieuw verliefd mag worden op zo'n klein minimensje. Natuurlijk ben ik dit al, maar toch word het zo anders wanneer je naar die kleine vingertjes en teentjes kunt kijken... Ik kan niet wachten om kusjes op haar kleine neusje te kunnen geven, en over haar kleine bolletje te kunnen aaien.
Gister voelde ik haar erg weinig.. De hele dag geen schopjes, alleen af en toe een heel klein plopje onderin mijn buik wat het bewegen van haar hoofdje moet zijn. Pas toen ik 's avonds op de bank lag en mijn buik nog steeds stil bleef begon ik een beetje zenuwachtig te worden... Ik begon wat te porren en te duwen. Daar reageert ze altijd op. Nu niet... behalve 1 keer weer een hoofdbewegingetje. Ik vertelde het mijn vriend. Hij ging mee duwen en porren. Eerst nog met zijn hoofd in de film die we zaten te kijken, want hij maakt zich nu eenmaal niet snel zorgen... Toen er na een kwartier nog geen reactie kwam begon hij toch wel vragen te stellen. Hoe lang voelde ik dan al niks? En wat moest ik nu doen?? Ik zei dat ik nog even op mijn zij ging liggen, en als dat ook niks uit zou halen dat ik dan het ziekenhuis zou gaan bellen. Ze leefde nog, daar was ik van overtuigd, maar ze was wel heel erg stil, en dat zat ons beide echt niet lekker... Na een kwartier op mijn zij nog geen reactie. Het was 10 uur in de avond, dus zei ik: ik ga nu bellen. Zo wil ik toch niet tot morgen wachten, en anders moet ik straks midden in de nacht alsnog. Mijn vriend was duidelijk een beetje in de stress ervan... Ja maar we hebben wel Sophie, zei hij... 1 van ons 2 kan maar gaan. Ik zei dat ik dan maar zou gaan, aangezien het bij hem zo moeilijk is om een CTG te maken, hihi...
Samen met mijn zus dus maar naar het ziekenhuis. Aan de CTG. Ook ik was toch best wel zenuwachtig, wat resulteerde in veel harde buiken. Gelukkig was de CTG prima en ook was er geen weeenactiviteit te zien. Aan het eind kreeg ik ook weer een paar schoppen. Daarna is nog even een echo gemaakt en mijn vruchtwater was ook goed. Niks aan het handje dus! Eenmaal thuis werd ons meisje wakker geloof ik... Ze was weer lekker druk en zat zelfs met een voet achter mijn ribben te porren. Het was best gevoelig en toch vond ik het hartstikke fijn :-)
Nu vanavond lekker met zijn 3tjes 2012 afsluiten, mijn vriend bedanken voor dit mooie jaar, en voor het eerst onze dochter wakker maken om vuurwerk te kijken! Dan mag 2013 van mij beginnen!
Ik wens jullie allemaal een geweldige avond en een heel mooi jaar!! En voor de mensen in mijn lijst die graag zwanger willen worden: Ik hoop dat 2013 super vruchtbaar mag zijn...
Liefs,
Lieke
reacties (0)