Telogeen effluvium

.. is mijn diagnose. Ik ben gisteren bij een dermatoloog geweest die gespecialiseerd is in haaruitval. Ik heb gelukkig een 'mooie' hoofdhuid. Nog steeds een redelijke haaruitval (meer dan wat normaal is)maar ze zag ook nieuwe haartjes. Ik moet voor 3 maanden hydrocortison druppels dagelijks op mijn hoofd smeren om de haaruitval te remmen. Het zal dan nog enkele maanden duren voor ik mijn originale hoeveelheid haar terug heb. Uiteraard is het feit dat ik nu kort haar heb positief omdat het resultaat dan sneller zichtbaar is.
De oorzaak is waarschijnlijk stress, het kan zijn dat de koortsstuip van Elena een soort trauma is geweest voor mij. Maar, in haar ervaring komt het vaker voor na langdurige stress. Stress in de zin van veel dingen aan je hoofd hebben. Dus dat kan ook zeker. Spiraal heeft hoogstwaarschijnlijk geen enkel effect hierop. Dus ik laat hem nog even zitten. De klachten die ik had lijken namelijk veel beter te gaan, ik denk gewoon echt dat ik in de zomer veel druk heb met de kinderen thuis en me dan extra eenzaam voel. Maar nu de school weer gestart is, ik een baantje heb en wat tijd voor mezelf is mijn humeur flink opgepept.
Hoe het gaat met de kinderen: Riccardo is dit jaar begonnen met leren, dus overhoringen (geschiedenis, aardrijkskunde, enz). Hij is erg nieuwsgierig aangelegd en het gaat dan ook heel goed. Hij gaat met plezier naar school.
Aurora een heel ander verhaal helaas. Ze heeft haar weg nog niet gevonden. Staat met moeite op 's ochtends ondanks ze vroeg naar bed gaat. Regelmatig wat tranen. Soms zegt ze dat ze de dingen die ze in de klas doen niet leuk vindt, andere keren dat ze de juf niet zo leuk vindt. Hopelijk vindt ze haar draai snel.
Elena huilt ook nog steeds, maar alleen als ik haar achterlaat. Zodra ik de hoek om ben is ze weer vrolijk. Maar ze vraagt regelmatig naar mij, en voorlopig gaat ze halve dagen. Na het eten haal ik haar op. Ik had wel verwacht dat het lang zou duren, want ze is echt heel erg aan mij geplakt. Ik heb haar in deze 2 jaar maar weinig naar opa's en oma's gebracht, mijn man komt 's avonds laat thuis van zijn werk, dus het is echt mama mama mama. Daar komt nog bij dat ondanks ze heel snel is in motorische ontwikkeling, spraak enz, haar emotionele ontwikkeling wel gewoon hoort bij een kind van 2,5. Hopelijk gaan ook mijn 2 meiden spoedig met plezier naar school