Zenuwachtig voor inleiding
Oh godje... nog 1 nachtje en dan hebben we als alles goed gaat gewoon onze kleine in de armen. Maarja ik moet nog wel 'eventjes' komende avond en nacht door. Ik kon gisteravond door de zenuwen al amper slapen. Aan de ene kant voelt het zo goed afscheid te nemen van mijn buik, alle kwalen en eindelijk de kleine te zien, aan de andere kant denk ik ...laat komen wanneer het komt maarja wanneer is dat... mijn lichaam is op!
Het is een goede keuze maar dan de pijn nog... Kom ik spontaan in een situatie om te bevallen, tja dat doet gewoon pijn... maar nu kies ik bewust voor de pijn! Lijk wel niet goed bij mijn hoofd!
Mijn ouders zijn morgen om 6 uur hier en ik mag me om 7 uur bij de verlos melden. De maxicosi en ziekenhuistas (die ik inmiddels al 20 keer gecontroleerd heb) staan hier in de box klaar. Tobias heb ik vandaag lekker verwend en die heeft zijn kadootje in de tas al zien zitten... Heb hem uitgelegd dat hij dat krijgt zodra de baby er is. Mijn lieve peuter moet al minstens zoveel geduld als wij opbrengen..
Maargoed, hij blijft gelukkig thuis en ik zit te denken hoe ik in hemelsnaam de ochtend door ga komen...
Ik hou 1 doel voor ogen; onze kleine jongen! Wat zal ik blij zijn als ik hem geen frits meer hoef te noemen! Wish me luck! Volgende blog; bevallen! ...eindelijk!
ps. dames op fb graag mondje dicht want veel mensen om mij heen weten niet dat ik morgen ingeleid word, dat wil ik graag zo houden
reacties (0)