Als je geen zin hebt in een zeurblog moet je stoppen met lezen...
Er is geen glimpje terug te vinden van de echte Dorien hier in huis. Mijn man en zoon leven nu een eigen leven met het daarbij behorende ritme.
Ondertussen voel ik me vervelend. Mijn grootste vrienden zijn de wc en mijn bed. Ook lijkt ik een mega knoop in mijn maag en darmen te hebben. Ik dank god op mijn knietjes dat Harry nu overhoopd thuis zit. heb geen idee hoe dit gemoeten had als ik alleen voor Tobias moest zorgen.
Ik voel me zo beroerd boehoehoehoe! De hele dag is het jantje huilt, jantje lacht en ik vraag me af wanneer ik echt kan gaan genieten! Heb direct een flashback met de zwangerschap van mijn zoon! bah!
Morgen staat de afspraak met de verloskundige en woensdag de afspraak met Valentino! Ik weet smorgens niet eens hoe ik de trap af moet komen laat staan dat ik dat moet gaan doen!
Wat hormonen al niet met een mens kunnen doen!
Ik probeer mezelf nu af te vragen hoe ik me in 2 dagen dus stukken beter kan gaan voelen... iemand een wondermiddel? zo niet? medeleven is ook al genoeg #moetstiekemlachendatikmezovoel
reacties (0)