Toch hoop...

Weet je...Omdat ik zo ziek was maar geen innestelling had gevoelt, geen bloed gezien, mijn temperatuur niet omhoog was gegaan en ik geen zwangerschapssymptomen had was ik er eigenlijk niet eens vanuit gegaan dat het gelukt was...

Niet erg...ik wil me alleen maar beter voelen. Liever niet zwanger en gezond dan zwanger en dooziek...Natuurlijk vond harry dat ook, we hadden tenslotte 5 cryo's.

Gistermiddag rond een uur of twee was er iets positiefs...ik begon te plassen! Das goed...afvoer van al het vocht dat teveel in mijn lichaam zat. Dit had ik de vorige keer ook en daarna voelde ik me heel snel veel beter. Nu vanacht moest ik naar het toilet om te gaan plassen...ik was duizelig maar ook boos want welke idioot wilde mij nu wijsmaken dat het misschien wel was gelukt. (ik was namelijk ook rond de innesteling bij Tobias snachts duizelig) ....

Goed nu werd ik vanmorgen wakker en liep de huiskamer in... De chrysanten die stonden bleken ineens een hele viese geur af te geven. Ook kwam de wanstaltige geur van kattevoer me tegemoed waarop ik naar de wc moest en daar mijn glas water eruitgooide....Zelfs de koelkast heeft een rotte geur...

OJEE...Ja ik weet niet hoor, ik wil geen hoop hebben maar dit is toch wel heel bijzonder...nog 10 dagen en dan weten we het....