De punctie

Hier een emotionele blog vanuit mijn warme bed. Ik had allang weer boven jan willen zijn en rond willen huppelen. Fout gedacht. Het gaat niet zo goed hier.
Ik werd vanmorgen al veel te vroeg wakker natuurlijk. Onder de douche, Tobias klaarmaken om bij vriendje nicah te gaan spelen en de medicatie innemen. De diclofinac was een zetpil die er besloot een half uur later en tijdens de punctie uit te kruipen....hoor ik een ieuw bah...moet je daar zelf eens in je doos gaan liggen. :p
Goed, die pil had ik niets aan maar gelukkig zag ik door de lorazepam al snel vliegende paarden. We brachten tobias naar vriendin roos en daar zou ie gezellig gaan spelen. Wij moesten door naar het ziekenhuis.

We waren er al veel te vroeg maar werden binnen notime opgehaald door dokter rozenburg, onze eigen dokter..gellukkig! Ze legde langzaam uit wat er ging gebeureh. Ik wist nog van de vorige keer dat het vevelend was maar niet heel erg. Daar ging ik ook nu weer voor..
Helaas liep het heel anders. De verdovingsspuiten zorgte dat ik bijna door de grond zakte. Daarna ging het zuigertje eierstok 1 binnen...oeh dat deedt verrektes pij. Veel grote eiblaasjes dus een mooie oogst.
Daarna links..mijn linkereierstok zit sinds de bevalling in de verdrukking...dat heb ik geweten...heb het uit geschreeuwd, gehuilt..ze deden me zoveel pijn. Ze hielt op, het was mooi zo en liet de wat kleinere gewoon zitten. Ik bloedde behoorlijk en na het schoonmaken moesten er nog twee vieze pillen in waarvan ik er komende week elke dag 4 toe mag nemen...

Er werden 9 buisjes met eiblaasjes op mijn buik geplaatst en na een kop thee moesten ze naar utrecht gebracht worden...auw
een tocht van een uur heen en terug... Daar aangekomen leverde we de buisjes in en ik merkte dat de werking van medicatie en adrealine begonnen te zakken...de klap van de man met de hamer kwam er aan.
Har moest zijn ding doen en we mochten voor de uitslagen 12 precies terugkomen. We zijn even gaan buurten bij mijn nichtje die er toevallig ook lag die dag.

Stom natuurlijk want ik kon de ene voet niet meer voor de andere zetten..maargoed 3 kwartier wachten op die harde stoelen is ook zo wat.

1200 stipt waren we weer terug...we kregen te horen dat het sperma uitstekend was en dat uit alle eiblaasjes MAARLIEFST 16!! Goede eitjes waren geoogst. Een stuk meer dan vorige keer. Wij zo blij

Terwijl er een enorme last van me afviel en ik me bedacht dat alleen de bevruchting nu nog ff goed moest gaan (krijgen we vrijdag morgen te horen) zie ik mezelf in het ziekenhuis lopen, alsof ik buiten mezelf was...ik ontspan en laat daardoor alle pijn en verdriet tot me doordringen....daar is de man met de hamer.....we gaan naar huis. Halen tobias op en ik duik mijn bed in.....strondmisselijk van de pregnyl en de behandeling....pijn in mijn buik alsof er een bowling bal tegenaan is gegooit en ik voel me alsof ik 10 marathons gelopen heb.

Ik wil iedereen bedanken voor telefoontjes berichtjes smsjes fb hyves...zo lief! ....ik ga herstellen....morgen heb ik Tobias nog een dag thuis...geen idee hoe ik dat ga redden...hopelijk valt er zoals altijd een reddende engel uit de lucht!

Knuffel van een hele blije maar verotte Dorien