Levensles

Er was eens een vogel die een beetje onhandig was en pardoes haar vogeltje uit het nest stootte.

Het nest stond gelukkig in een tuin van hele lieve mensen die het vogeltje oppakte en meenamen.

Eenmaal binnen verzorgde ze het vogeltje en namen ze het mee naar de dierenarts.

Het vogeltje bleek gezond en ze moesten doorgaan met voeren en dit deden ze ook.

Dag in, dag uit en soms zelfs snachts.

Na een tijdje zette ze het kooitje open buiten om het vogeltje de kans te geven weg te vliegen.

Nog dagen bleef het inmiddels tamme vogeltje zitten in haar kooi.

Tot op een dag het vogeltje was uitgevlogen.

Een tijd lang zagen ze haar niet

En plotseling zo uit het niets dook ze op in de tuin. zij kwam dag in in dag uit brood schooien en het vogeltje vloog af en aan met takken voor een eigen nest

Op een dag, precies op dezelfdeplek als haar moeder dat gedaan had bouwde zij een eigen nest.

Vol met eieren en het leek wel alsof ze net iets harder vloot om het aan de man en de vrouw te laten zien die het huis bewoonde en zo goed voor haar hadden gezorgd.

Tot op een dag........het vogeltje was op weg voor haar jongen.

Ze stak zonder te kijken in een razend tempo de weg over...

De man des huizes zat voor het raam en keek...........keek hoe de auto die de straat door tufte de vogel tegen zijn raam kreeg.

De automobilist was gestopt van schrik en de man des huizes VLOOG naar de deur..hij kon zich niet meer inhouden. De automobilist moest het ontgelden. Er volgde een woordenwisseling en zelfs een klap. De man des huizes was zoo boos, kon de bestuurder niet uitkijken!!!

De bestuurder was nogal verbaast...hij had tenslotte ALLEEN MAAR een vogeltje aangereden. Hij snapte de frustratie dan ook totaal niet en haalde de politie erbij. Dit kon toch niet.

Betrokken partijen moesten dagen later bij een interventie op het politiebureau komen. De bewoner die inmiddels de zorg had over genomen van de 4 jongen ging schoorvoetend naar het bureau...

Daar zat de bestuurder...eigenlijk wel een knappe jongeman die alleen maar wilde weten wat er aan de hand was.

De man die maandenlang voor de vogels had gezorgd ging zitten en vertelde zijn verhaal....

...en dat was DIE bewuste vogel die je aanreed..eindigde hij

De jongeman stond op en strekte zijn hand uit; Sorry man! Als ik dat geweten had zou ik zeker begrip getoond hebben voor je situatie. Ik heb vroeger ook voor jonge vogels gezorgd en ik zou net zo boos zijn als jij..............eerlijk........ Maar ik kon het ook niet weten......

Hij gaf de jongen gelijk...het was misschien ook stom van hem....maar hij voelde zich zo gefrustreerd door het hele verhaal en had zijn emoties eigenlijk niet in de hand... 

MORAAL VAN DIT VERHAAL; OORDEEL PAS ALS JE HET HELE VERHAAL WEET, VAAK ZIT ER MEER ACHTER EEN ENKELE HANDELING!