ooow wat ben ik toch ook een doos he... ik had sinds een paar dagen een raar gevoel ik me buik wat ik herkende als zenuwachtigheid, nou eerlijk gezegt heb ik dit al jaren niet gehad! Ik moet heel even denken waarvoor het was...niet voor mijn baan, en zelfs niet voor de terugplaatsing...tot ik er achter kwam waar het wel voor is!
Tobias moet maandag een ochtendje wennen op het kinderdagverblijf!!
Ik voel me echt zo zenuwachtig; als ik al geen traantjes moet laten. IK WIL MIJN KIND NIET KWIJT!
Nu is het maar een ochtend maar straks 3 dagen per week... het 'what if' screnario loopt als een echo door mijn koppie...
wat als...hij iets eet wat niet eetbaar is en niemand ziet het
wat als zijn knuffel kwijt is en ze merken het niet en hij daardoor niet kan slapen
wat als hij het te koud of te warm heeft in bed
wat als ze hem laten huilen terwijl er wel wat aan de hand is
wat als hij eten of drinken op een manier krijgt die hij niet gewend is
wat als er een ufo land mijn kindje meeneemd en niemand weet waar hij is....
:( Ik ben verdrietig maar ik weet gewoon dat Tobias het heerlijk gaat vinden daar. Ook is hij niet meer eenkennig dus dat gaat het probleem ook niet zijn.
pffff ik ben zoo blij dat ik hem iig niet met een paar maanden daar naartoe heb moeten brengen...hoe zou ik me dan gevoeld hebben...
Nou ja wat moet dat moet en we gaan er voor...eerst maar eens een ochtendje en ik?.....weet nog niet wat ik ga doen...misschien ga ik eens kijken of mijn katten luiers omkunnen en een flesje willen :P
reacties (0)