Geduldig dagdromen..

Daar zit ik dan voor de driehondervijftigste keer op het toilet voor vandaag. Voor me hangt een verjaardagskalender en ik kan het niet laten om heel even stiekem de maand november op te tillen. Daar is ie dan de maand december, vol met feest en verjaardagen waar ik me normaal druk in zou storten. Maar nu gaat mijn gedachte eigenlijk alleen maar uit naar het feit dat we over een kleine maand hier een naam bij mogen schrijven, dat van ons kind!!

En hoewel het nu echt nog eeuwen lijkt te duren…zeker nu ik af en toe wat gefrustreerd ben , is het eigenlijk nog maar 2 weken voordat we uitgerekend zijn. Hoe meer we in het einde van de zwangerschap beland zijn hoe meer ik dan toch bezig ga met het leven na de bevalling…we zullen hoe dan ook met z’n drietjes het nieuwe jaar in gaan, echt een heerlijk idee.
De eerste tijd stel ik me zeker voor als een drukke tijd..even wennen en heel langzaam samen een ritme opbouwen. Maar daarna…ik kon het niet laten om al heel even vooruit te denken…een fijn idee als de laatste loodjes van de zwangerschap je bijna op lijken te slokken. Inmiddels hebben we ons eerste avondje uit ergens in april al gepland. Ook een weekje camping staat te wachten op de kalender.
Wat ook nieuw om me heen is zijn de zwangere dames die na mij een kindje moeten gaan werpen…ze zullen dus een kindje krijgen dat jonger is dan die van ons…een heel vreemd idee..ik ben altijd degene geweest die zonder kindje naar de groeiende buikjes moest kijken. Gelukkig weet ik nu wel wat ze mee mogen maken en dat het soms niet helemaal op de roze of blauwe wolk lijkt kan ik nu bevestigen. Een van de weinige dingen waar ik me niet op verheug is de rode vlag…2 dagen per maand plat met een kruik en buikpijn…maar ach voordat het weer zo ver is staat de bevalling me waarschijnlijk nog vers in het geheugen.

Ook kan ik over een maand kan ik gewoon weer op mijn buik slapen en zijn mijn slapeloze nachten waarschijnlijk anders gevuld dan met tripjes naar het toilet..ik verheug me er op, het kan me allemaal niet snel genoeg zijn…ik wil kruimel in mijn handen. Toch zullen we opnieuw geduld moeten hebben. Een toverwoord wat de laatste tijd steeds meer van toepassing lijkt te zijn..en als ik één slechte eigenschap bezit dan is het wel dat ik GEEN geduld heb.. Ik word zenuwachtig..en zie in mijn dromen de baron (van bassie en adriaan) elke keer met een oefenwee weer een telefoon door midden breken….drommels, drommels, drommels!!

Wacht me mee op de geboorte van onze kruimel! De enveloppen voor de geboortekaartjes zijn geschreven…de muisjes zijn in huis en ik verslaap me dagen! Nog even doorzetten!